22/05 - 28/05 Fuente Villarente - 'O Cebreiro

Druk na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  voor de opmerkingen.

Created with flickr slideshow.

28-05-17, 22:55 - Ronny Van Steen: Vanmorgen het laatste stukske van de O' Cebreiro gelopen. Het was nog 2.3 km. Vervolgens 200m klimmen op de Alto do Poio, en voor de rest is het grotendeels dalen richting Compostella en de zee. De O' Cebreiro is voor mij een topper. Echt heel mooi. Misschien wel mooier dan de Pyreneeën. Op de O' Cebreiro weer een hoop nieuwe pelgrims. Ik heb me laten vertellen dat 2 bussen Koreanen een volledige herberg hadden afgehuurd om het echte pelgrimleven te kunnen proeven. Dit doen ze dan even tussen hun alledaagse klassehotels door. Gevolg....een opstropping in de regio voor de echte pelgrims die 10 km voor of achter in de penarie zaten. De tocht van vandaag was adembenemend. Eerst zon, eens wandelen in de wolken .... maar na de middag ... regen, gieten en nog eens regen. Het is hier echt de pispot van Spanje. Aangekomen een fleske wijn gekraakt met mijn 2 tekendames. Mijne was niet gedaan want hij droogt toch niet. Voor morgen is er weer regen voorspeld, het mag gaan keren. 32 km afgelegd tot Samos. Een kleine plek met een monasterie. Even de vespers bijgewoond en gaan eten. Morgen afspraak met den Brats en zijn madam. Ik zie er naar uit. En nu bedje in.

.

                                            
November Rain - Guns 'n Roses 

27-05-17, 17:41 - Ronny Van Steen : Een lange ééntonige wandeling tot aan de voet van de O' Cebreiro. Maar die berg maakte alles weer goed. Heel veel vogels die zongen, die waren voorzekers blij met de regen van gisteren. Koeiebellen en bijna constant het rustgevende geluid van beekjes met heel veel watervallen. Ik wist niet dat er hier in Spanje zoveel water was. Ze noemen het hier dan ook de pispot van Europa. Vandaag geen regen, lichte sluierwolken, en af en toe zon. Het was wel vochtig. Het was dus zweten geblazen. Bijna 28 km gestapt en 400 m geklommen. Ik overnacht op een hoogte van 1100m. Wat koeler om te slapen. Normaal gezien ging ik nog 2.3km door tot de top, maar deze herberg gooide roet in het eten. Maar 18 bedden. Zeer mooi gelegen. Mooi uitzicht op de bergen, af en toe nen boer met wat koeien op de weg. Een glazeke wijn, mijnen boek.... ge kunt u de setting wel inbeelden. Enkel een sigaar mankeer ik. Het volgende dorp een herberg met 100 bedden. Het was een simpele keuze om hier te stoppen. Ik was ruim op tijd hier en dat gaf me dan ook de ruimte om mijn regenkledij te wassen. Daar zweet je met momenten zo enorm in met geurende gevolgen vandien. Het voordeel is dat als je deze kleren ontvouwt er direct plaats is aan de toog om je bestelling te plaatsen. Er is niemand in de herberg die ik ken, maar heb al kennis gemaakt met een Spaanse lerares die historicus is van opleiding. Weer interessant natuurlijk. Fijn dat ik wat vroeger gestopt ben met wandelen, wat genieterkestijd gecreëerd. Misschien tot morgen, tenzij er nog iets gebeurt, dan wordt het tot straks. Salu.

26-05-17, 22:23 - Ronny Van Steen: Ik ga het heel kort maken. Veel heel veel regen tot 13u. Geregeld buien en gieten tot 15u . Een zondvloed om 17u. Hagel en de straten werden rivieren. Dit heb ik nog nooit gezien, een showke van de natuur, weer gratis en voor niks. De tocht was, 32km, zeer, zelfs zeer zeer mooi. De aanloop naar de O Cebreiro. Ne stevige klim naar een goei 1400m. Morgen een stuk, en als de benen goed zijn tot bijna aan de top met het risico dat er geen plaats is om te slapen en dan wordt het heel erg zwaar. Dan wordt het nog een heel eind doorlopen tot een stuk in de afdaling . Ik voel wel hoe mijn benen zijn. Den Brats heeft gebeld en die zie ik binnen 3 dagen in één of ander dorpke. Dat vind ik ongelofelijk tof. De Michel belde vlak voor mijn douchke... altijd fijn iemand van het thuisfront te horen. Die vertrekt samen met Marc op een meerdaagse tocht. Veel stapplezier mannen! De Duitser Manou terug tegen het lijf gelopen. Een fleske wijn gekraakt met zicht op het natuurgeweld. Een heel fijne aangename dag, al denk ik al meer en meer aan mijn terugkeer. Ook daar zie ik enorm naar uit. Slaapwel.

25-05-17, 16:23 - Ronny Van Steen : De dag startte om 6u. Eerst nog een paar honderd meter klimwerk, en dan de prachtige maar moeilijke afdaling ingezet naar Molinaseca tot op 590m, een mooi dorpke gelegen aan een riviertje. Mee in de top 5 van mijn mooiste wandelingen. Prachtige bergdorpjes onderweg met dikwijls mooie oude huizen met een bordje "SE VENDE". De crisis heeft in sommige regio 's lelijk huisgehouden. Het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt, Cruz de Ferro : 1531 m. Het steentje dat ik van Jan heb meegekregen met de namen van Lieve, Tim, Lore en de Catchou, de families Van Steen en Smits en de toch wel iets grotere steen van mijn broer mag ik zeggen heb ik daar op de berg geworpen. Traditioneel werp je daar alle lasten van je af. Daardoor ben ik 2 cm gegroeid en weeg nog eens ne kilo minder. Morgen ga ik vliegen. Onderweg Vittorio terug tegen gekomen. Nog zo 'n hoogtepunt. Toch wel nen topper van ne kerel op mijn Camino. 15 km hebben we samen gelopen, we hadden elkaar dan ook veel te vertellen. Zijn dochter die vandaag in omgekeerde richting loopt zou hij binnen het uur tegenkomen. Ik achtte het beter om die reünie niet te verstoren en we zijn terug opgesplitst. Deze man wil ik nogmaals ontmoeten, ne kerel naar mijn hart. 25 km afgelegd. 33 km was het opzet, maar zware wolken gooiden mijn plan in het water. Nog even pootje baden in de ijskoude rivier Rio Meruelo, en me vlug naar de herberg gehaast een km verder aan het eind van het dorp. Volgens mijn vader is geluk voor aardige mensen en voor boeren. Steek me maar in één van de kastjes, 1 minuut binnen, donder, bliksem gieten. Den H. Jacobus heeft me weer geholpen. Een mooie herberg. Kamer 1 gekozen, in kamer 2 lag weer nen dikke, meer kans op gesnurk. Maar het blijft gokken natuurlijk. Morgen minder klimwerk en zak ik waarschijnlijk onder de 200km. Plus 3 dagen Finisterre. Minder dan 2 weken te gaan. 

Eén van de lijken clandestien gefilmd

Het Cruz de Ferro is letterlijk en figuurlijk een van de hoogtepunten van de Camino Francés. Het is een groot ijzeren kruis, opgericht op een op enkele kilometers van Rabanal del Camino gelegen plateau op 1500 meter hoogte, en het heeft voor veel pelgrims een speciale symbolische betekenis. Aan de voet ervan bevindt zich een enorme stapel stenen die met de jaren groter wordt en in hoogte toeneemt. Wie de eerste steen heeft gelegd is niet bekend en ook naar de reden waarom iemand dit heeft gedaan is het gissen. Zeker is wel dat elke passerende pelgrim zijn steentje aan de berg stenen bijdraagt, waarmee hij een eeuwenlang bestaand ritueel in stand houdt. De door hem achtergelaten steen of kei is symbool voor in het verleden gedane zonden of een zorg waarmee hij al lang rondloopt. De pelgrim neemt deze steen – als het even kan – mee van huis. Met het achterlaten ervan maakt hij zich vrij van het probleem.

24-05-17, 16:40 - Ronny Van Steen : Belofte gehouden. 22 kilometerkes ne uiterst rustige dag. Daarnet van Lieve en mijn broer Bruno bericht gekregen dat de operatie goed gelukt is. Mijn offertocht van gisteren en mijn bougiekes lijken goed te werken. Hoe gelukkig kun je eigenlijk zijn. Gisterenavond aan de babbel geraakt met een klas jongeren van Amerika. Ze hadden een chocolat museum gevonden en trakteerden me met hun aanwinst. Ze lopen de camino vanuit Leon. Hun ogen rolden uit hun kast toen ze naar mijn startplaats vroegen. Vanmiddag een bord, zeg maar een kuip petatten gegeten. Samen met 2 pinten. 5.5€, soms geloof je het niet. Dat mocht wel die pintjes. Zelfs al moest ik nog 7 km lopen. Wel pokkewarm. Op dat terras zat een koppel uit Honduras, ik schat ze samen goed voor minstens 250 kg. Respect voor wat ze doen. Ze slapen altijd in een aparte kamer daar ze naar eigen zeggen veel te hard snurken. Onmogelijk om bij ons te slapen. Vandaar dat ze steeds een kamer huren. Na een goed uurtje gepalaver terug op weg naar de herberg, en wat dacht je .... complet. Op naar de volgende maar 500 m verder komt er een alternatieve lichtgevende rosse naar me toe. Je kan hier een tent huren, donativo. Alles uiterst primitief, constant indianenmuziek, maar dit hebben we nog niet gedaan. Het besluit was snel genomen. Net gedoucht, mijn kleren moet ik nog wassen. Een gezellig sfeertje hier. Soms denk ik, hier zou Sofie moeten bij zijn, echt iets voor haar, en hare compagnon zou het ook wel appreciëren. Ik ga de was nu doen, salut.

24-05-17, 09:03 - Ronny Van Steen: Gisterenavond was alles volgeboekt in de herberg. Gelukkig had ik al een pint gepakt met nen petattentapa want het was te laat om nog te gaan eten. Eigenlijk kon ik er niet meer bij. Even mijn credential laten zien en uitgelegd dat ik in Leon was gestart. Ik heb maar 2 vierkante meter nodig seniòr. Direct gingen er deuren open. Ik mocht op een bank slapen. Half geïnstalleerd kwam de man terug met een plaats in een volwaardig bed. 3 mannen en 9 vrouwen in de kamer. Geen gesnurk. Geslapen als een marmot. Mijn benen zijn vrij goed hersteld. De kathedraal en het paleis van Goudi gaan te laat open om het te kunnen bezoeken. Jammer. Je kan niet alles hebben in het leven. Dan maar op zoek gegaan naar een Engels ontbijt. En dat het gesmaakt heeft. Helemaal klaar voor een nieuwe dag. Rustig aan vandaag.

23-05-17, 22:09 - Ronny Van Steen: Een kort bericht. Ik ben moe en ga direct slapen. Zodus... Gisterenavond en vanmorgen ne lastige klant op de kamer. Om 4 u al zijn alarm, om 4u15 nog is, maar hij bleef liggen tot 5u. Ik wijd er niet over uit. Ik was dus vroeg wakker en uit bed. Rond 6u15  de deur uit. Een Koreaanse sprak me aan en 23 km samen gewandeld. Een schoon madam. Ik schatte ze 35 á 38 jaar. Ze had een dochter. Leeftijd, 30 jaar. Ik stuur nog een fotoke door. Zij stopte na 23km, Ik wou een dorpke verder lopen, at ne bocadilio en viel in slaap op de bank van het café. Het spookte al enkele dagen in mijne kop om eens verder te wandelen maar waarom eigenlijk. Na een 25 minuten slaap wist ik het, ik had een missie. Mijn vader wordt overmorgen geopereerd, ne pacemaker. Ik kan hier niks doen dan wandelen. En dat heb ik dan ook gedaan. In 1 ruk tot Astorga. Ik wou mijn voetstappen in de Spaanse bodem planten. Voor mijn vader en mijn moeder. Dat alles goed mag verlopen. Vader, moeder... ik zie jullie graag. Ik brand donderdag nog een kaarske.

Leon

⟻ Vézelay 1416 km 

↦ 320 km Santiago de Compostela
↦ 445 km Finisterre
↦ 476 km Muxia


↦ 238 km Porto vanaf SdC 

22-05-17, 19:15 - Ronny Van Steen: Vanmorgen uitgeslapen in mijn privé luxe kamer met 16 bedden voor mij alleen. Het voelt een beetje als de lotto winnen. Tenminste als je de Camino loopt. Goed uitgeslapen, dubbel goed gezind. Maar 12 km voor de boeg. Weinig bekijks onderweg maar eens in Leon draaiden de ogen uit je kop van de bezienswaardigheden. De kathedraal heb ik niet bezocht, ik ga deze avond ook niet naar de mis bij de zusterkes. Me onmiddelijk ingeschreven in de herberg van de zusters Benedictinas. Douchen, wassen en terug op pad naar de zapatero, ne schoenmaker. Het adres doorgekregen van... je raadt het al de Jan. 30 min wachten en met nieuw beslagen hoeven op zoek naar een kroegske om een fleske rioja te kraken. Wat tapas erbij en genieten maar. Onderweg een groot stuk samen gelopen met Mano, nen Holander. Dikwijls praten we in het Engels omdat het een gewoonte is geworden. Echt stom, en halverwege het gesprek gaat het dan weer over in het Nederlands. Op een terraske ergens achterin ontmoette ik hem weer. In de herberg kwamen weer lijken aangestrompeld. Nog nooit gezien, ik begrijp het niet meer. Zijn ze dan juist gestart ? God mag het weten. Dikwijls met enkel ne camelback, geen bagage. Morgen verwacht ik dat het weer drukker wordt, en vermoed dat dit zal doorgaan tot Santiago. In Leon start er weer een bende naar ik vermoed. Na 13 u zie je haast geen kat meer onderweg. Houden zo! Mijn wekker staat op 6u, half 7 hoop ik weg te zijn. Ik weet nog niet tot waar ik loop. Zoals zo dikwijls.... we zien wel. 

November Rain - Guns 'n Roses 

When I look into your eyes I can see a love restrained 
But darlin' when I hold you 
Don't you know I feel the same 
Nothin' lasts forever 
And we both know hearts can change 
And it's hard to hold a candle 
In the cold November rain 

We've been through this such a long long time 
Just tryin' to kill the pain, oo yeah 
But love is always coming and love is always going 
And no one's really sure who's lettin' go today 
Walking away 
If we could take the time 
To lay it on the line I could rest my head 
Just knowin' that you were mine 
All mine 

So if you want to love me 
Then darlin' don't refrain 
Or I'll just end up walkin' 
In the cold November rain 

Do you need some time on your own 
Do you need some time all alone 
Everybody needs some time 
On their own 
Don't you know you need some time all alone 

I know it's hard to keep an open heart 
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart 
Wouldn't time be out to charm you

Sometimes I need some time on my own 
Sometimes I need some time all alone 
Everybody needs some time 
On their own 
Don't you know you need some time all alone 

And when your fears subside 
And shadows still remain, oh yeah 
I know that you can love me 
When there's no one left to blame 
So never mind the darkness 
We still can find a way 
'Cause nothin' lasts forever 
Even cold November rain 

Druk na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  voor de opmerkingen.

Created with flickr slideshow.

                                           

                                                                                                   Keep on Walking - Passenger 

O' Pedrouzo

⟻ Vézelay 1716 km 

↦ 20 km Santiago de Compostela
↦ 107 km Finisterre

01-06-17, 21:48 - Ronny Van Steen: Gasten van Brazilië lieten een wensbandje achter bij een beeldje. Wij kregen er ook één omgebonden. Tijdens het om binden mag je 3 wensen doen. Deze gaan in vervulling als het bandje spontaan van je arm valt. Vittorio had er enkele jaren eentje dat pas na 3 maanden afviel.

01-06-17, 16:31 - Ronny Van Steen: 28km, nog 20 te gaan, mijne zwanezang wordt morgen ingezet. Met Vittorio gelopen en Marcus terug tegen gekomen. We zijn na enkele weken weer compleet, op Jan na. Ik denk dat die serieus de bloemekes aan het buiten zetten is. Daar is hij ook jong voor en vrijgezel. We hebben er nog wel contact mee via Whatsapp. Tot 11u weer veel mist, en dan trekt het zoals de voorbije dagen weer open. Voor de middag is het heel goed stapweer. Vanaf twaalven wordt het warm. Sinds enkele dagen lopen we tussen eucaliptusbomen. Het kan er heerlijk ruiken. Eén van de lievelingsgeuren van Lieve. Een mooie herberg gevonden. Compartimentjes per 4. Voorlopig zijn we onder ons drieën. Seffens gaan we samen eten en drinken. Morgen komen we dus aan in Compostella bij mijne vriend den heilige Jacobus. Hij heeft goed voor me gezorgd op mijne Camino. Wie me graag een intentie stuurt mag dat gerust doen. Ik maak hier alles over aan de juiste heilige met een gebedje, met veel plezier. Een kaarske hoort er natuurlijk ook bij. Tot later. 

Boente

⟻ Vézelay 1688 km 

↦ 48 km Santiago de Compostela

↦ 135 km Finisterre

31-05-17, 22:58 - Ronny Van Steen: In de mist vertrokken. 7u. Typisch voor Galicië, mist en nog eens veel mist. Geen geschiedenis, geen toekomst. Je ziet maar 100m. Het deed me aan mindfullness denken. Leven in het nu. Pas rond elven brak de zon erdoor. Het was windstil en aangenaam wandelweer. Rond half 12 Vittorio weer tegen gekomen. En weer samen op stap, met graagte. Jan, den Duits zit al 110km achter ons, Marcus moet in de geburen zijn. Onderweg kom je meer en meer gekend volk tegen. Toffe mensen die je binnen 8 dagen nooit meer terug zal zien. Wereldmensen die geen problemen zien in taalbarrières, gewoontes, kleur, cultuur..... en telkens een oplossîng zoeken voor ... daar kunnen velen in ons landeke nog iets van leren. Mannen, vrouwen, oud of jong, blank of zwart, alle luxe zit in je rugzak, moe, blessures, gesnurk grote slaapkamers ... en toch draait het hier onder toch wel dikwijls moeilijke omstandigheden. Een vrouw op krukken loopt 10 a 15 km per dag met haar zoon, ne jonge Amerikaan loopt zijn schoenen stuk en loopt blootsvoets verder op bosgrond, stenen, keien... alle ondergrond.... maar volgens hem gaat het wel. Ik verwittig de hospitaleros dat deze man in grote moeilijkheden zit en hier vandaag laat of morgen voor de middag moet passeren. Zeer laat 's avonds komt hij binnen gestrompeld en krijgt de schoenen van een hospitalero, rode maar vrij nieuwe goei schoenen, ik vergeet nooit zijn gezicht. Vandaag 27km op de teller. Ik zit in Boente. Nog 48 km te gaan. Nu gaat het echt heel snel. Zelfs wat beangstigend snel. Mijn vliegtuig is niet volgende week donderdag, maar vrijdag. In Compostella is bijna geen slaapplaats meer voor dit weekend. Een speciale mis van christenen en orthodoxen. Alles volgeboekt sinds 14 dagen. Mijn vrouwke weer aan het werk gezet en zij heeft slaapplaats gevonden op een slaapzaal. Jammer, ik wou wel meer luxe, maar ok. Mercie voor de hulp. Ik boek na Finisterre wel een kamer met een enkel bed. Slaapwel xxx

Ligonde

⟻ Vézelay 1659 km 

↦ 77 km Santiago de Compostela

↦ 164 km Finisterre

30-05-17, 19:00 - Ronny Van Steen: Ligonde. Nog 77km. Vanmorgen lang uitgeslapen en ten volle van mijn kamer geprofiteerd. Mijn kopke had geen zin om te vertrekken. Mijn benen wogen de eerste 15 km zwaar, maar daarna beterde het met de km. Gisteren even kunnen proeven van luxe, gekende mensen ... het luie leven ... de oorzaak is snel gevonden. De herberg wordt open gehouden door 13 hospitaleros. Bijna geen plaats meer voor pelgrims. De hospitaleros zijn erg gelovig. Je moet 3 handtekeningen zetten onder reglementen over van alles en nog wat. Geen drugs, geen alcohol .... en in het gehucht is geen cafeeke. Dat is jammer maar zo erg is dat ook weer niet. Maar uiterst vriendelijke mensen en het eten ruikt lekker. Ik was 5 min binnen of ik werd al uitgenodigd om mee naar ne film over het leven van Jezus te kijken. Ik prefereerde echter een douche en mijn kleren te wassen. Gisteren met Lieve de terugreismogelijkheden overlopen, oftewel zwaar versnellen, of vertragen. Ik heb voor het 2de gekozen. Dwz : Vrijdag aankomst in Compostella, zaterdag daggeske rust. Zondag eerst naar de mis in de kathedraal, met de botafumeiro, dat groot slingerend wierookvat en onmiddelijk erna vertrekken naar Finisterre. Zondag wordt het dus laat vertrekken en laat aankomen. Maandag en dinsdag stappen. 1 overnachting in Finisterre. Woensdag bus terug naar Compostella en donderdag de vlieger op naar.... jawel mijn schatteke. Ook dit ziet er weer erg goed uit.

Ferreiros

⟻ Vézelay 1633 km 

↦ 103 km Santiago de Compostela
↦ 228 km Finisterre

29-05-17, 21:48 - Ronny Van Steen: Gisteren de iets langere route via Triacastela gekozen. Deze ging ik blijven volgen tot in Sarria. Halverwege de route toch beslist om terug naar de noordelijke route te gaan, en nog eens om gewandeld. Eerlijker is het om te zeggen, "niet goed op de splitsing van de gele peilen gelet en verkeerd gelopen". 27 km. Geen spijt van, hele mooie oude dorpjes met maar een handvol huizen en oude holle wegen van de oude St Jacobsroute. Ik was pas laat vertrokken, 8u, want mijn afspraak met den Brats en zijn madam was pas om 15u. Door de omweg en mijn late besluit om toch wat verder te lopen dan het dorp van de afspraak met Marc, kwam ik in de problemen. Ik ging te laat aankomen om Marc, den Brats, een juiste locatie door te geven. In extremis een hotelleke gevonden in de middle of noware. Marc heeft een uur moeten zoeken. De hoteluitbater heeft hem uitleg gegeven hoe hij er kon geraken. Marc spreekt gelukkig redelijk goed Spaans. Samen enkele apperitiefkes gedronken. En om 19u samen gegeten. De Marc en zijn vrouw stonden erop het eten te betalen. Heerlijk om terug bekenden te zien. Merci voor de gezellige middag en avond en het lekkere eten. Na hun vertrek naar mijn kamer en genieten van deze luxe. Toilet en badkamer wel op de gang, maar privacy op een eigen kamer. Geen rekening hoeven te houden met kamer- of zaalgenoten, en zelf ook niet gestoord worden door anderen. De kamer afgesloten door een echte deur. Geen gedoe met gordijnen of zo. Dit is echt heel lang geleden. Basic is nu luxe geworden. Nog 103 km te gaan tot Compostella, en nog eens 3 dagen naar Finisterre. Het voelt raar. Het einde nadert snel.

Keep on Walking - Passenger 

Well, last night I couldn't sleep 
I got up and started walking 
Down to the end of my street 
And on into town 

Well I had no one to meet 
And I had no taste for talking 
Seems I'm talking my whole life 
It's time I listen now 

Well I walk passed the late night boys 
With their bottles in their doorways 
And I walk passed the business men 
Sleeping like babies in their cars 
And I thought to myself, "Oh, son 
You may be lost in more ways than one" 
But I've a feeling that it's more fun 
Than knowing exactly where you are 

Like a stone 
Carried on the river 
Like a boat 
Sailing on the sea 
I'll keep on walking 
Oh, I'll keep on walking 
Until I find that old love or that old love comes to find me 

Well, I walked into the morning and felt the warm sunlight forming on my shoulders
'Cos it hit me with no warning like a summer sky storming in my lungs 
Ain't it funny how the kids walk by? 
They'll do anything to make themselves look older 
While the women spend their money on anything that makes them look young 

Like a stone 
Carried on the river 
Like a boat
Sailing on the sea 
Oh, I'll keep on walking 
Well, I'll keep on walking 
'Til I find that old love or that old love comes to find me

Oh, lo lo 
Oh, oh oh
Oh, lo lo 
Oh, oh oh 

Well I'm like a stone 
And I'm carried on the river 
Like a boat 
Sailing on the sea 
Oh, well I'll keep on walking 
Well, I said I'll keep on walking, oh 
'Til, I find that old love or that old love comes to find me
'Til, I find that old love or that old love comes to find me

15/05 - 21/05 Ages - Fuente Villarente

Druk na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  voor de opmerkingen.

Created with flickr slideshow.

21-05-17, 21:15 - Ronny Van Steen: Fuente Villarente, albergue El Pagaya. 33km. Op aanraden van Jan. En ne voltreffer. Mooie herberg. Bar, en ne mooie hof. En Sabrina terug tegen gekomen. In gesprek met ne Zweed, over mij nog wel. Leuk weerzien. Direct een fleske wijn gekocht aan de bar, 5€, en leeggemaakt. Het eten in de albergue lekker. Keuze uit 3 voorgerechten en 3 hoofdgerechten. Ik koos voor spaghetti, gevolgd door frietjes en varkensvlees. En het gebruikelijke yoghurtje. Om 6u opgestaan, ontbeten en weg. In het eerste dorp in het eerste café afgesproken met Olivier. Nen Italiaan die in Duitsland woont. Een goei 40 jaar en software specialist met 1 jaar loopbaan onderbreking. Hij wandelt alle dagen rond de 50 km. Ne bocadillo gegeten met spek en kaas en een fruitsappeke. Morgen blijft hij in Leon, daar hoop ik hem terug te zien. Het landschap was maar saai. Weinig foto's getrokken. Na Leon, nog 12 km, zal het landschap langzaamaan terug heuvelachtig worden en bijgevolg ook mooier. Bij mijn aankomst in de albergue kon je kiezen tussen 10€ of 8€ naargelang het slaapcomfort. De eerste formule enkel bedden op de grond, de tweede, stapelbedden. Ik koos voor de stapelbedden. De duurdere kamers liggen vol, ik voor 2€ goedkoper slaap in een slaapzaal maar gans alleen. Van andere pelgrims al veel commentaar gekregen. Ik ben in mijn nopjes. Morgen Leon bezoeken en mijn botinnen laten maken om het laatste stuk te stappen. En wat ook op mijn lijstje staat is ne keer lekker gaan eten. Ik kan weer zoetjes dromen vannacht. Slaapwel.

20-05-17, 18:07 - Ronny Van Steen: Erg goed geslapen, en den dikke van onder mij heeft niet gesnurkt. Niemand trouwens, zalig! Gisteravond zei de man van de cafetaria dat deze open ging om 6u30 voor een ontbijt, maar hij sliep nog. 7u45 ben ik vertrokken. Het was erg koud. Moeten stoppen om mijn handschoenen te pakken. Het was een heldere hemel, dus de koude werd snel verdreven door de zon. Ik wou me ook niet te warm kleden zodat ik niet zweet, want mijn kleren zijn allemaal gewassen en daar ben je zuinig op dat ze niet te rap terug gaan stinken. Rond de negenen een bocadillo gegeten met ne koffie. Rechts van mijn looprichting, in het noorden, zie ik de Picos de Europe, op 60 á 80 km. Langzaam schuiven ze iedere dag een beetje voorbij. Het schoot goed op tot in Sahagún, voor 12u was ik er al. 20 km. Daar was een marktje en ik ben te lang op de markt blijven plakken. Nog iets gegeten en pas verder gelopen om 13u20. Heel weinig volk onderweg. Ik geniet meer als ik alleen wandel. Dikwijls niemand voor me of achter me. Met mijn marktwandeling inclusief, 35 km. Als een goed paard zijne stal ruikt loopt het ook sneller, zelfs al is het moe. Het gaat me goed af, ik recupereer snel. Wel voorzichtig blijven dat ik mezelf niet opblaas. Maar het gemis begint te wegen. Nog geen enkele slechte dag gehad. Er zijn natuurlijk wel momentjes dat je terug bij je familie wil zijn, maar die wegen niet op tegen de "Gouden Storm" die de Camino in je hoofd veroorzaakt. Ik droom ervan om Lieve terug te zien, terug tegen mijn gillet te trekken, voor minstens een uur of 2...... Uiteindelijk in Bercianos del Real Camino aanbeland. Op 369 km van mijne heilige vriend, Jacobus, en op 45 km van Leon. Daar moet ik op zoek naar ne schoenmaker voor nieuwe hielen voor mijn botinnen. Ik hoop dat het à la minuut kan. Geen oponthoud meer. Ik wil graag doorlopen tot de zee, Finisterre, dat is nog eens 87km oftewel 3 dagen extra. Onderweg was er een splitsing op de Camino, ik heb voor links, de Real Camino gekozen. Door de langere afstanden die ik de laatste dagen gelopen heb, is de kans groot dat ik vele gezichten niet meer zal terugzien. Misschien haal ik Vittorio terug in die een dag voorsprong had. Maar dat zal de enige zijn want Sabrina, met ook een dag voorsprong ging waarschijnlijk stoppen. In de albergue is er vanavond een gezamenlijke maaltijd. Maar ik ken er niemand. Helemaal geen probleem, iedereen praat met iedereen en ik wil vroeg naar bed. We eten paella. Eten, drinken en overnachten... donativo. het bestaat nog echt. Ik probeer straks nog een fotoke door te zenden van de zeer oude herberg. Weer grote kamers, ik slaap weer bovenaan door mijn langere tocht en de markt. Nu bestel ik nog een copa Rioja tinto. Salute.

19-05-17, 18:48 - Ronny Van Steen: Op de foto's zie je de kleuren stilaan veranderen van de tarwe. Achter de taxi's wachten touregrinos op de bus. Gisteren wat meer gelopen, dus vandaag kon het wat rustig aan. 20 km. Eén probleem, mijn benen waren te goed. Volgend probleem, het was ineens 18 km erbij of niets. Tussenin niets dan de meseta. Geen enkel huis, kraantje met drinkbaar water, café, nada niets. Toch voor het tweede gekozen. Totaalsom 38 km. Na mijn beslissing om door te lopen eerst ne pizza gegeten met ne cola zero. En weer op pad. Ik wist dat weinigen deze tocht ineens gingen lopen. Meer dan 95% loopt dit stuk in 2 keer. Geen kat gezien onderweg op twee groepjes fietsers na. Zon, westenwind, vogels, velden. Iedere stap verandert de horizon. Alle dagen opnieuw een andere horizon, zonsondergang of zonsopkomst. Alleen even kijken en genieten. En daar kan ik echt van genieten. De leeuweriken vlogen dikwijls kort voor me uit om me weg te lokken van hun nesten. Lijsters lieten zich horen of soms de volledige stilte... Iets wereldvreemds voor velen. Op de kamer slaap ik bovenaan, en ook nog boven nen dikke. Mijn oordoppen liggen klaar. Gegarandeerd ne snurker. Mijne psychiater is ook in één keer naar hier gelopen. Great minds think the same. Een vrouw kreeg het op haar heupen van ne man zijn gesnurk. Ssst, ssst. Stop it... ze werd kwaad. Mijne psych kroop uit zijn bed, knipte het licht aan in volle zaal en ging naar de vrouw. Zou je een veteraan zonder benen vragen om te lopen? Neen, want dat is onmogelijk. Wel deze man kan ook niet slapen zonder snurken. Het is een medisch probleem. Je kan voor een overnachting van 8€ geen luxe verwachten. En als jij je vliegticket van Amerika naar hier kan betalen, zal je zeker ook een hotelkamer kunnen huren. Goodnight. En het licht ging terug uit. Hier maak je echt van alles mee. Net ne pasta gegeten met gehakt, en 4 extra kippenvleugels. Brood en een pint : 5.20€. Soms geloof je het niet hoe goedkoop, en soms val je achterover van de prijs. Allé tot later.

18-05-17, 19:18 - Ronny Van Steen: Nog vergeten te zeggen. Ben in Fromista en mijnen dokter was er ook met een beter fleske wijn. Samen geaperitiefd met nog nen Italiaan. Tomat voor de vrienden. De dame is afgevoerd met nen ambulance. Ze brengen mijn eten. smakelijk.

18-05-17, 17:54 - Ronny Van Steen: Vannacht beginnen regenen, zeg maar gieten. De buienradar bekeken, geen hoop en bijgevolg vertrokken in volle ornaat. De enige angst die ik had was de bliksem. Op 1000m is hij redelijk kort bij. Een schietgebedje gedaan, dat helpt dikwijls. De paden werden beekjes. Ik was niet in de mogelijkheid alles te fotograferen. Onderweg stoof een man me voorbij. Ik sprak hem aan met mr. Gonzales. Hij reageerde direct met een lach en we raakten aan de praat. Gans de dag samen gelopen in dat strontweer en praten leidt je gedachten wat af. Op aanraden van Jan bij de Maltese kruisridders van Perugia binnengestapt in een oude ruïne die was omgebouwd tot refuge. Zonder elektriciteit maar wat een prachtige locatie. Het was mijn eerste gedacht gisteren om daar te slapen, had ik dit geweten dan.... gedane zaken maken geen keer. We hebben er wel een thee met honing gedronken. Mijn stapmaat was net als ik verwonderd over de prachtige locatie met zijn hospitaleros. Hij bleek psychiater te zijn. Van trainingsleer en recuperatie weet hij niks af. Hij heeft net als velen kwalen. Mijn tip om trager te lopen zodat je sneller recupereert ging hij uittesten. Mijn vergelijking met een Porche die 100 km rijdt tegen 50 km/u of tegen 230 km/u, en je ziet naar het verbruik vond hij geweldig. Meer benzine voor de auto of meer energieverbruik door de spieren en bijgevolg langer recupereren. Het klikte wonderwel tussen ons. Misschien omdat hij zo dikwijls ongegeneerd scheten liet. Iedere scheet deed mijn hart een vreugdedansje bij het naturelle gedrag van de man. Minstens 20 scheten. Ik heb bijgevolg een goeie dag gehad. Over Trump gepraat, mijn burnout, sport, Merkel, reizen, de Camino en nog veel meer. We vonden elkaar op vele fronten. Ik trok zijn aandacht op het wankele stappen van oudere dame. Een Italiaanse. Ze zat diep in het rood. Ze begon te huilen toen we haar benaderden. We beloofden haar een auto/taxi te zoeken en te sturen in het volgende dorp 6 km verderop. Gelukkig spreekt hij ook Italiaans. In extremis besloot ik nog door te stappen. Een goei 35 km op de teller. Vele touregrinos namen bus of taxi naar het dorpje waar ik nu zit, één halte verder dan de gids aangeeft, ze zijn weer zeker van een bed, en, ze hebben morgen weer voorsprong. Ik hoopte dat het net rustiger ging zijn. Bij mijn arriveren waren ze hun gedroogde was al aan het afdoen. De eerste betere herberg nokvol. De tweede had nog enkele plaatsen. De dame die me inschreef keek in mijn credential en zag de stempel van Vezelay. Ze wenkte me en ik kreeg het beste bed van de kamer. Geen stapelbed, maar een enkel bed. Zoiets doet zo 'n deugd. Ze had het blijkbaar ook niet zo op de touregrinos. Mijn was doe ik niet vandaag. Het regent nog geregeld. Te laat aangekomen, ik krijg hem niet meer droog. Ik was morgen wel dubbel. Een daggeske stinken onder de gegeven omstandigheden moet ook maar kunnen. Ze voorspellen beter weer. Ik ga om 18u al eten en kruip vroeg in bed met mijn boek. Hopelijk zie ik mijn psychiater morgen terug. Hij weet niet dat ik ben doorgelopen. Salodder.

17-05-17, 22:19 - Ronny Van Steen: Weer een chanske dat ik hier gestopt ben en niet ben doorgelopen. Hier staat ne pc. De Jan, weeral de Jan, heeft me nieuwe kaarten opgestuurd voor mijne gps. Ik was mijn micro sd kaartje kwijt, weet je nog? Downloaden, uitpakken. BaseCamp op de pc geïnstalleerd en na anderhalf uur prijs. Ik kan mijne gps terug volledig gebruiken. Mercie Jan voor de assistentie en de tips voor morgen op tocht. Ik ga er u zeker ene betalen. Zelfs meer dan ene. Voor het eten heb ik me tussen de jongeren gesmeten aan tafel. Weer eens iets anders. Toffe gesprekken. Het pleziert me enorm dat de groep 20-30ers toch wel sterk vertegenwoordigd is op de Camino. Het beloofd veel goeds voor de toekomst dat ze dit kunnen uitdragen. Kip, een fles wijn, groene bonen. 9€. Het was weer ne geslaagde dag. Hoog tijd. Slaapwel. 

17-05-17, 16:58 - Ronny Van Steen: Slecht geslapen. Maar de benen waren super. Mijn trainersopleiding heeft me al dikwijls geholpen de form te behouden of op te drijven. Gisteren op mijn vrije dag in Burgos een hersteltraining gedaan. 8 km gewandeld zonder rugzak tegen een zeer traag tempo waardoor je herstel wordt versneld. 33 km gestapt. Mijn plan was er nog 4 bij te doen maar deze herberg is te mooi om voorbij te lopen. Kamers van 8 bedden met één douche en één toilet. Aan ieder bed een stopcontact. Op maat gemaakt voor de peregrinos. Om 15u15 gearriveerd in Hontanas. Marcus zijn benen hebben het gehouden, maar hij ligt wel plat met ijs op zijn been en een biertje. De Meseta, door velen gevreesd voor zijn monotone karakter, valt mij reuze mee. Natuurlijk heb ik alleen het begin ervan maar gelopen. Dit landschap mag van mij nog even blijven verder duren. Ik loop terug alleen en die uitgestrekte glooiende vlakten roepen toch speciale gevoelens op. Een groep van 12 jonge Amerikaanse meiden kwamen me voorbijgefietst, nauwelijks bagage, en palmden om goed 11u de beste plaatsen van een herberg al in. Voor 2 andere herbergen was het om 11u30 ook al aanschuiven geblazen. In ons hotel waren de eersten al voor 5u aan het rommelen en om 5u30 werden de duiven al gelost. Rond 9u heb ik onderweg een koffieke gedronken. Op dat terras was men volop aan het bellen en reserveren. Buskes staan dikwijls om 12.00 uur al klaar om hun touregrinos op tijd naar hun bestemming te brengen. Krankzinnige boel, platte commerce. Iemand vertelde me dat een man om 5u in een grote kamer in een refuge het licht aanstak om in te pakken, iedereen sliep nog maar dat kon hem niet deren. Mijnheer wou op tijd weg. Moraal van het verhaal... als je de Camino Frances wil lopen, doe het dan in een minder drukke periode of kies een andere route. De relaxte ontspannen sfeer van in Frankrijk is hier ver te zoeken. Gelukkig vind ik deze nog terug tijdens mijn tochten. Dat blijft wel fijn. Op deze manier de Camino moeten lopen geeft hem wel meer glans, je word dikwijls op de proef gesteld en je karakter wordt gesterkt. Ik hoop dat ik het zo kan houden. Tot hier toe lukt het vrij goed.

BURGOS

⟻ Vézelay 1216 km 

↦ 504 km Santiago de Compostela
↦ 629 km Finisterre
↦ 660 km Muxia

↦ 238 km Porto vanaf SdC 

16-05-17, 11:49 - Ronny Van Steen: Uitgeslapen tot 8 uur. Ontbeten op een bank in gezelschap van mussen en duiven. Wat brood toegegooid. Die zijn onderling even onbeleefd als sommige peregrinos als ze een bed willen inpikken of hun beurt moeten afwachten aan een bar. Ik word fierder op mezelf als ik weiger om hetzelfde te doen, zelfs reserveren staat niet in het woordenboek van ne echte peregrino. En zo lopen er ook nen hoop rond. Ondanks de vermoeidheid je gedrag in vraag blijven stellen. Soms is het echt wel moeilijk. Maar ik geniet ervan dat ik nog niet gefaald heb. Anderen mogen me corrigeren als ik het fout zie. Brood, lekkere jamon en cola zero gekocht in een winkeltje. Wat kosten proberen te sparen om mijn duurdere overnachtingen wat te compenseren. Afgerond met een café con léche (gegarandeerd fout geschreven maar het smaakt er niet minder om) op den boulevard naast het water. Het wordt 26 graden vandaag. Lekker weertje. Morgen kan het regenen en donderdag zakt de temperatuur naar 11°C met kans op nog meer regen. De Meseta is een groot plateau ten zuiden Burgos op een 500 à 600m hoogte. Het is de koudste streek van Spanje. Niet zo erg als je moet trekken met je rugzak. Voor de volgende dagen ga ik de stopplaatsen van mijn gids, meestal grotere dorpen met meer faciliteiten, proberen te vermijden wegens te druk. Dwz dat ik de afstand van mijn tochten iets moet verlengen in de hoop dat er dan nog slaapplaats is. Mijn benen moeten natuurlijk ook mee willen. 31.6 km, 28.7 km, 26.3 km en 32.3 km. Maar dat kan nog veranderen door de wind van de Camino. Marcus heeft een scheenbeenvliesontsteking, die zit serieus in de problemen. Gisteren kon ne Zuid Afrikaan naar huis vertrekken. Zijn enkel begon te splinteren, doorgelopen en uiteindelijk is hij gebroken... einde verhaal. Hij kwam zeker terug om zijn Camino af te maken. Het moet pijn doen. Misschien nog het minst aan zijn been.

15-05-17, 20:37 - Ronny Van Steen: Burgos. Een kamer gehuurd met Vittorio, Marcus en Jan. Voor 2 nachten. Eens weg van de grote slaapzalen met gesnurk en de drukte. Vittorio gaat morgen verder. Jammer, want ik had heel goede gesprekken met hem. Ik ben blij met mijn dagje zonder stappen. Mijn was laten doen, laten drogen. Het is mijn eerste dag rust sinds 27 maart. Het komt op een goed moment. De laatste dagen waren winderig, je bent bezweet en wat keelpijn en ne zware kop gekregen. Vanaf SJPDP waren ze geregeld aan het hoesten. 'k Verschiet ervan dat ik nu pas prijs heb. Morgen dus wat rond kuieren, boek lezen, tapas, een pintje of wijntje. Eens mijn dagelijkse gewoonten doorbreken. De kathedraal heb ik vandaag al bezocht, bijna zo mooi als het Vaticaan. Heel groot met vele zeer oude kunstwerken ook van Vlamingen uit de middeleeuwen. Anderhalf uur en dan heb ik er de brui aan gegeven. Te moe, mijn concentratie verslapte en in snelvaart het laatste stuk van de rondleiding afgehaspeld. Nu nog iets zoeken om te gaan eten.

08/05 - 14/05 Zariqiegui - Ages

Druk na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  voor de opmerkingen.

Created with flickr slideshow.

14-05-17, 18:47 - Ronny Van Steen: Gisterenavond eerst de korte mis, de zegening duurde nog een uur extra. Volgens de priester een nooit geziene opkomst. Vele liederen, teksten in alle talen van de aanwezigen. Het duurde lang maar het was sfeervol. Achteraf met 4 peregrinos en de pastoor een wandelingske gemaakt naar restanten van een kasteel boven op een berg. Het bood een prachtig uitzicht op het dorp en de ooievaarsnesten met hun jongen, vlak boven onze herberg en een ondergaande zon.. De pastoor kon het niet laten van te blijven zingen. Hij zat blijkbaar goed in zijn vel. Halverwege de weg terug waren kinderen van op het kasteel over en weer aan het roepen naar een niet te spotten vriendje ergens in het dorp. Een leuk schouwspel in stereo. Na 28 km in Ages aanbeland, op aanraden van de Jan de vettige herberg voorbij gelopen tot in dit sfeervolle dorpje. Een zeer mooie oude herberg, en we zitten al enkele kilometers dichter bij Burgos, de bestemming van morgen. Daar blijf ik 2 dagen. Ik vermoed dat het de mooiste stad is op de Camino. Daar nog eens ne grote was doen en extra genieten. Ik huur er een kamer om weer wat bij te slapen. Vannacht weggelopen uit de slaapkamer en naar beneden geteend en op mijn thermarestje geslapen om ne geweldige snurker te ontlopen. We lopen constant op een nagenoeg vlakke hoogte boven de 1000 m. De wind maakt het extra fris. Bij het zien van de tekening op foto moest ik aan mijn thuiskomst denken. Ik weet niet waarom.😉 Seffens de pelgrimsmenu eten. Het leven is weer draaglijk. 

13-05-17, 16:55 - Ronny Van Steen: Gisterenavond was het feest in de stad. Een bandje wist van geen ophouden met spelen. 3u en half hielden ze het vol. Vele locals en pelgrims waren aan het dansen. Echt leuk om af te zien. Een pizza gaan eten met een Duits koppel, ne Fransman, Vittorio, Marcus en ik, even later schoof er nog een Italiaanse aan.. Een heel leuke avond. Na het eten was de band nog steeds aan het spelen en er werd nog steeds gedanst. Om 22u00 vuurwerk. Maar dan liggen pelegrinos al lang in bed. Korte trip vandaag : 22km. Het verbaast me dat er na 10 dagen (zij die in SJPDP startten) nog steeds mensen met blijnen of mank lopen. Tendinitis, ontstekingen ed. 

Heel veel wind uit het westen. Dwz, wind op kop. Ik zit in de albergue die Jan heeft aangeraden, de hospitaleros zijn Zwitsers. Een gezellige herberg. In de eerste grote herberg was er een heel grote toeloop. Onze herberg ging om 13u open. Wij ariveerden om 12u50, 5 minuten later, "completo". Ze hebben de afgelopen jaren de vloeren vervangen, volgend jaar zijn de bedden aan de beurt. Vandaag wat pech gehad. Mijn gps liep vast en moest de batterijen er uithalen om hem herop te starten. Ergens onderweg. Pas kilometers later zag ik dat mijn micro SD kaart er is uitgefloept. Mijn sporen heb ik nog maar geen kaart van Spanje. Klein ongemakske, ik loop wel verder op de gele pijlen. Marcus kookt ne spaghetti vandaag met een bolognaise saus, voorgerecht sla en tomaten en een yoghurt als dessert. Om 18u00 wordt iedereen aan tafel geblazen. Om 19u00 is het mis en pelgrimszegen. We gaan er met een select groepje naartoe. Hoe heilig kan ik worden?

12-05-17, 17:08 - Ronny Van Steen: Vannacht super geslapen. Op mijn matteke, naast Marcus. Hand in hand. Pas om 7u opgestaan, dat was lang geleden dat het zo laat was. Merci Petra voor deze welgekomen traktatie van weelde en luxe. Om 8u vertrokken. Eerst ontbeten in een cafeeke. 2 bocadillos, ne koffie en vers fruitsap. Heel de dag met Marcus gewandeld. 22km, niet te ver. Tot Santo Domingo de la Calzada. Eén van de voornaamste haltes op de pelgrimsroute. Bekend om zijn hanen in de kathedraal. Als die kraaien terwijl je binnen bent krijg je een voorspoedige pelgrimage. Maar ik kon niet blijven wachten. Om de 3 weken worden de hanen vervangen. De reservehanen zitten onder mijn raam van de herberg. Dat belooft weeral voor morgenvroeg. Bij onze aankomst was er heel veel volk voor de kathedraal. Er was net een processie. Weeral geluk dat we dat konden meemaken. Na de processie zijn Marcus, Vittorio en ik een Riojake gaan drinken met wat pinxtos. Ik had weerom reuzehonger. Om 19u hebben wij drieën afgesproken samen met Sabrina om samen te gaan eten. ...Mijn schrijven heb ik net moeten onderbreken want het regent weerom en mijn was hing buiten.... ik slaap op het onderste bed en heb de luxe een wasdraad te kunnen bevestigen aan het bovenste bed. Algemeen genomen treffen we het met de regen en de temperaturen. Al enkele dagen regent het pas als we al zijn aangekomen, op wat gezever na onderweg. Temperaturen schommelen tussen 12°C 's morgens en 26 overdag. Best te doen dus. Bijgevoegde foto geeft wat extra informatie, ik hoop dat je het kan lezen.

11-05-17, 20:16 - Ronny Van Steen: Vannacht ne zatte in de herberg. 1u45 had hij nodig om te douchen. Constant pratend tegen zichzelf. Iedereen lag al in bed. Een dame vroeg of hij stil kon zijn en zwijgen. Hij was van goede wil en ging dat doen. 15 min was hij zich aan het verontschuldigen. De dame verdween dan maar en hij was terug helemaal zichzelve.... constant pratend. Op de duur was een deel van de slaapkamer, 24 X 2 = 48 bedden, er mee aan het lachen. Om 4u was hij er weer, gelukkig maar voor een half uurtje. Nu slaap ik in Nájera. Een zaal van 90 bedden. Geen plaats voor de rugzakken. Chaos. 2 douches en 2 toiletten voor de mannen, hetzelfde voor de vrouwen. Koud water. De slaapkamer stinkt naar zweet. Beneden de hygiënische verwachtingen. Mijn oordoppen liggen klaar onder mijn kopkussen. Ik hoop dat ze niet gestolen worden want dat is hier een kostbaar goed. Onderweg een broodje gegeten. Barbara van de US kwam bij me zitten. Ze zat er helemaal door. Moe, wat doe ik hier, een jaar geleden is haar man gestorven. Onderweg wel fijn gepraat. De herberg was er wat te veel aan. Ze heeft dringend een goede nachtrust nodig. Die kans schat ik in als nihil. Vanavond ne paella gegeten en met Marcus, Petra, ook een Duitse, en Vittorio op een terras beland. 

Me even moeten terugtrekken want de stapmaten, de Jan, Marc en Michel belden. Dat doet altijd goed. Nieuws van het thuisfront. Kletsen met de mannen zonder op uw taalgebruik te moeten letten. 'k Was helemaal in mijn element. Het is weer beginnen gieten. Dwz, mijne was terug kletsnat. So wath.

11-05-17, 22:29 - Ronny Van Steen: Verrassingske, Petra, de Duitse huurt een appartement. En nodigt Markus en mij ui om in het appartement te slapen. Bad, douche, wasmachine...Alles. We zijn er op ingegaan. Misschien slaap ik wel fantastisch. Ik ga er nu van genieten. Slaapwel.

10-05-17, 20:07 - Ronny Van Steen: Het kan hier goe fout gaan lopen... 80 cent voor een glas rioja.

10-05-17, 17:57 - Ronny Van Steen: Er zat iets fout in de lucht vanmorgen. Af en toe ging er een wekker af, ook de mijne om 6u, maar niemand stond op. Geen beweging in de slaapzaal. Nog nooit gebeurd. Een korpulente dame was goedgemutst, uitgeslapen, maar was zich van geen kwaad bewust dat haar boomzagerij de ganse zaal wakker had gehouden. Om 7u kwam er pas leven in de brouwerij. 7.15u de baan op. Het regende. Richting Logrono, 28km, maar door de slechte nachtrust ging ik de etappe in 2 splitsen. Twee keer gestopt voor een koffieke en bocadillos om niet te vroeg aan te komen. Daar ik goeie benen had en toch nog te vroeg in Virgen de las Cuevas was het plan aangepast en besloten door te lopen naar de poort van de Rioja. Logrono. In de eerste van de 7 herbergen had ik al plaats. Na de gebruikelijke douche en was, een bar met pinchos gezocht. Ik heb me laten gaan. Karolien is achtergebleven om te wachten op haar vriendin. Bewonderenswaardig, en misschien eigen aan haar beroep, verzorgende, sociale sector, toch hoop ik dat ze haar eigen Camino gaat lopen met goedkeuring van haar vriendin. Ze wou eigenlijk in Logrono vertrekken. Ik ben zeker dat ze een goede keuze gaat maken... tijd brengt raad...(zei een oude wijze man). Sabrina is een dorp vroeger gestopt, ik wou verder maar hoop haar terug te zien want we waren bijlange nog niet uitgepraat. Zoals eerder gezegd loop ik liefst alleen, in stilte. Maar dat is onmogelijk geworden door de massa volk. Een dame van Texas tegengekomen. Haar Camino liep ze enkel om religieuze redenen. Haar doel was recht naar de apostel Saint Jacques, zonder omwegen. Niets mis mee. Ze was blijkbaar goed in form. Geen lichamelijke kwellingen. In Virgen de las Cuevas gingen we uit elkaar. Ik vroeg of ze hier bleef slapen. Neen, ze nam de taxi naar Logrono om zeker te zijn van een bed. Blijkbaar was het toch ieder voor zich en God voor ons allen. Er lopen hier fijnere mensen rond, al dan niet gelovig. Meer en meer olijfbomen en terug meer wijngaarden van de Rioja, een zeer lekker wijntje en zeker niet te duur. Ik loop stillekes terug naar de refuge. Mijne was terug gaan uit wringen want het heeft net gegoten. Pech dus. Dubbel werk, ik denk niet dat ik hem nog tijdig droog krijg. Morgen waarschijnlijk naar Nájera. 31 paaltjes. Als de benen het toelaten. 


09-05-17, 21:06 - Ronny Van Steen: 5u55 opgestaan, gegeten, slaapzak ingepakt, botinnen aan en weg om 6.15u.. Geen asfalt. Half verharde wegen. Het ging goed vooruit. 30 km door graanvelden gewandeld met mooie uitzichten. Om 8u had ik er al 9km opzitten. 2 koffiekes gedronken in een tankstation, nog eens gegeten en alleen verder. De laatste dagen loop ik heel veel alleen, maar ik geniet ervan. Af en toe een klapke met ne passant, maar toch blij als ik weer alleen ben met het kraken van mijn botinnen bij iedere stap op het grind, en het tikken van mijn stokken. Al meer dan 1 miljoen keer, terapeutisch. Heel veel vogels die het beste van zichzelf geven. De blacksmith vlak voor de wijnfontijn bezocht, een warme eenvoudige man. Even iets gedronken aan de wijnfontijn, verplicht nummer en verder. "Stap ze" zoals de Jan me dikwijls zegt. Bewonderenswaardig dat men gratis wijn aan de pelgrims aanbiedt. Dank u wel. Vanavond gegeten met Sabrina, uit Gent, we komen elkaar de laatste dagen dikwijls tegen, en al leuke klapkes mee gedaan. Meestal treffen we elkaar in dezelfde refuge. Karolien, een Belgische die ik net leerde kennen, een leuke jonkster, nen Duitser, Markus die ik al dagen tegenkom, meestal onderweg in een cafeeke, en nen Italiaan Vittorio Riva. Ne leuke gast. Met de meiden boodschappen gedaan, samen de groenten gekuist, met Vittorio aan de kookpotten. 2 fleskes wijn erbij en het was weeral feest. Ik wou gaan slapen in de refuge die wordt open gehouden door Belgische vrijwilligers maar hij was al volgeboekt. Om 12u00 was hij "complet", ik arriveerde om 15.00u. Er is op het kruispunt waar een dame trekzak speelt een 4de route bijgekomen. De Camino barst uit zijn voegen. Om 5u vertrekken er al pelgrims om zeker te zijn van een slaapplaats, dikwijls stappen ze een korte route. De herbergen zitten soms al vol om 12.00u. Ieder jaar meer pelgrims, het slibt dicht. Het is net beginnen regenen, morgen en overmorgen is er ook regen voorspelt. Mijn bedoeling was morgen 30km naar Logrono. Misschien maak ik er 2 tochten van als het te veel regent. Niks moet, alles kan. Slaapwel.

08-05-17, 18:12 - Ronny Van Steen: Weten jullie nog een tijdje geleden dat ik prins Laurent heb gezien ? Wel, ik zit in Lorca. Een herberg die werkt met mensen met een geestelijke beperking. Een Chineseke schrijft me in en zegt: "Hey jij bent Belg, een 10 tal dagen geleden is iemand van de koninklijke familie hier bij ons iets komen drinken". Hierbij stel ik dat het bewijs is geleverd. Ik had dus geen zinsverbijstering, mijn verhaal was niet verzonnen ! 
Mijn benen wilden me vanmorgen iets zeggen. "Je kan lopen zover je wilt, maar het tempo moet zakken". Het koppeke erbij gehaald en in onderling overleg werd het plan aanvaard, goedgekeurd en perfect uitgevoerd. Een goei 26 paaltjes. 



Het werd warm, meer dan 26°C. Een oude man stak schuin de straat over, liep recht op me af, ging vlak voor me staan en keek me strak en diep in de ogen. Ik stopte. Hij maakte een kruisteken, het had meer iets weg van een zegening, en wenste me een Buen Camino. Met veel eerbied en respect en een vriendelijke lach op zijn gezicht. Mijn haar op mijn armen en benen stond direct omhoog. Het gebeurde uit het niets en overviel me. Het hield me nog lang bezig tijdens het wandelen. Indien ik hem had proberen uit te leggen dat ik geen heilige ben, was me dat zeker niet gelukt, zelfs zonder taalbarrière. Mijn gevoel zegt me dat hoe zuidelijker je gaat, de mensen meer gelovig zijn. Ik kan me vergissen. 
We zijn enkele dagen weg van SJPDP en je ziet meer en meer mensen de taxi nemen. Sommigen geven ook op. Een Ier met kapot gelopen enkels vertelde me dat hij moest stoppen. Een Duitser met een husky moest naar de dierenarts. Het beest was volledig uitgedroogd en kreeg calium toegediend. Beter zou hij zelf ook naar de dokter gaan, want naar mijn mening liep hij schever dan zijn hond. Ik ben blij dat ik Catchoe heb thuis gelaten. Soms stuur ik in stukken foto's en berichten door. Ik maak zoveel mogelijk gebruik van WiFi. De kosten wat drukken. Salu.

01/05 - 07/05 Hagetmau - Zariquigie

Met na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  te drukken komen de opmerkingen van de Ronny mbt de foto tevoorschijn.

Created with flickr slideshow.

07-05-17, 16:51 - Ronny Van Steen: 6u10 opgestaan, 7u vertrek. Nen Ier vroeg of hij mocht mee stappen. En weg waren we. Over de Camino gepraat, de kinderen, zijn dochter ging bevallen, en de brexit. Hij was voorstander. Te weinig democratie in Brussel vond hij. Er is iets voor te zeggen.Te veel Merkel en Hollande. Op de Camino is er dikwijls een groot respect voor andere meningen, ook al staan ze haaks op elkaar. De kapel waarvan gisteren sprake hebben we niet gevonden. Jammer. Pamplona binnenlopen is indrukwekkend met zijn oude ophaalbrug, met het mechanisme. Een zeer sfeervolle stad. De kathedraal bezocht, het laatste stukje van de mis nog bijgewoond. De straat waar 1 maal per jaar de stieren doorlopen (te zien op een foto) en in het office de tourisme een lijst gekregen met goede pinxtos barren. 2 heel lekkere tapas gegeten met een colake. Sorry Patrick, daarna nog 10km voor de boeg. Mooie wandelpaden met dikwijls mooie vergezichten. Aangekomen in Zariquiegui of Zarikiege, Spaans en Baskisch, in die volgorde. Ik was één van de laatste die ze toelieten in de herberg 

Oeps, op het verkeerde knoppeke gedrukt, te vroeg verzonden, ik ga verder. Velen mochten nog 6 km doorlopen. Soms moet je gokken, te lang in Pamplona blijven hangen kan betekenen dat je moet doorlopen om te overnachten. Ik ben er 2u30 verbleven, lang genoeg om toch een leuk deel van de stad te leren kennen, maar het had geen kwartier langer moeten duren of ik was ook te laat. Velen die in SJPDP vertrokken zijn lopen op blaren en met ontstekingen waardoor hun snelheid veel lager ligt dan mijn snelheid. Na Pamplona, op die 10 km zeker nog 10 man voorbij gegaan. 5 man na mijn aankomst zat de keet vol. Het is een half slagveld van kreupelen en het stinkt overal naar zalf. Dat stadium ben ik gelukkig al lang voorbij. 

06-05-17, 17:45 - Ronny Van Steen: Samen met Conny ontbeten. Dan afscheid genomen. Ik hou het hier kort. Larrasoaňa. 28 km. Op het dorpsplein is een plaatselijk feestje in een tent. Accordeonmuziek, gezang, spaghetti en paella. Ik ben me gaan inschrijven in het restaurant, de pelgrimsmenu. 12 € om 19u vanavond. De herberg is heel bescheiden. 1 douche/wc per 16 man. Beneden moeten de tentgangers daar ook nog bij. Het is dus aanschuiven geblazen. 's Morgens ben ik altijd vroeg weg. Stap lange stukken en ben bijgevolg bij de eersten die aankom. Nr 37, bed 37. Ik kon me snel douchen. Onderweg gestopt in Zubiri, een pint, ne grote droge saucisse en een fleske water in een café/winkel gekocht. 4.5€. Een half uurtje op het terras gegeten en gedronken, en terug weg, nog 5 km te gaan, dat lukt wel na een biertje. Met Dario en Dingske gestapt. Dario 32 jaar, Dingske schat ik 27. Ze wil iets doen met theater of dans of zoiets. Dario heeft zijn werk opgezegd en heeft nieuw werk gevonden maar wou pas in september terug starten. Ne guitige kerel. We kwamen langs een oude bouwvallige kapel. We stopten er even en een man van mijn leeftijd was ze alleen aan het verbouwen. Weer ne Zuidafrikaner. We praatten beide in het Nederlands, in Spanje, onze origine, 9000km van elkaar. Dario en Dingske keken raar op toen ze plotseling de conversatie niet meer konden volgen. Ik moest uitleg geven. Overal zamelde hij geld in. Een echt monnikenwerk. Hij was echt heel gepassioneerd. Je ziet hem en de bouwval (niet de kerk) op de foto's. Het beeldje hebben ze te voet uit Parijs naar daar gebracht. Morgen ligt er even uit de route een andere kerk die je volgens hem zeker moet bezoeken. Als de nonnekes je daar zien moet je als pelgrim, nu in Spanje pelegrino, de klok gaan luiden als teken van je komst. Ik ga de kapel zeker zoeken. Er staat daar ook een zeldzaam beeld van Jozef (meestal is het Maria) met kindeke Jezus op de arm. Er was nog een jonge pelgrimme die er al 2 weken halt hielt om hem te helpen met administratief werk. Zomaar. Ik vind dat straffe dingen, je camino zomaar onderbreken omdat een man je dat vraagt. Ik heb even gedacht om hem een dag te gaan helpen maar vind de moed en energie niet. Het wringt wat in mijn koppeke. Een kleine financiële sponsering maakt dat niet goed.

05-05-17, 18:34 - Ronny Van Steen: Geen WiFi. Pittig daggeske. 25 km. Ik zit in Roncevalles. Deze ochtend waren vele pelgrims om 5u al aan het rommelen. Ik ben met oordoppen blijven liggen tot 5.45u. Alles opgetrommeld, gegeten en om 6.15u was ik aan het stappen. Ook Conny liep mee. Haar rugzak organisatie is perfect en heeft maar 15 min nodig om vertrekkensklaar te zijn. Het was zelfs vrij warm, zelfs in mijn T-shirt had ik geen kou. Ik denk dat we als eersten op pad waren uit onze herberg. Als je een uurtje later over je schouder keek kwamen ze in hoog tempo aangevlogen. Er kon er zelf nog ene fluiten. Ik probeerde mijn krachten te sparen. Met momenten vlogen ze voorbij, zelfs al was het heel stijl. Hoger gekomen stak er wind op, zeg maar stormachtig. Het werd stompen naar boven en beuken tegen de wind. Ik werd soms tot stilstand geblazen of 2 m opzij. Op een gegeven ogenblik keek ik achterom en zag een jonge vrouw van de baan worden geblazen, van het asfalt af, de zijberm in naar beneden. Even tevoren was het een afgrond, het kon veel erger zijn afgelopen dan een paar schrammen. Heel even regen. Maar gelukkig was het zicht zelden beperkt. Prachtige bergen en soms lager gelegen wolken. Om ter mooist. Het was Ronnykesdag. Hoe dichter bij de top, hoe meer snelwandelaars ik terug tegenkwam. Geen gefluit meer, afgepeigerde gezichten. Zelfs nu om 18.00u komen er nog binnen gestrompeld. Jan had het op voorhand gezegd, ge gaat nog wat zien. Seffens eet ik de laatste keer met Conny. Morgen neemt ze de bus terug, dan naar de vlieghaven en terug naar Alaska. Ze is al 4 keer tot SJPDP gewandeld. Een straffe madam. Ze droomt al van een volgende tocht. Ik zal haar echt missen. Ze is een goede vriendin en de perfecte secretaresse. Dank u Conny voor de mooie tijd samen. Het was tof. In de herberg kunnen ze een paar honderd man aan. Slaapcompartimenten per 4 personen. Op mijn kamer een Italiaanse freule, een vrouw van Gent en ne Zuidafrikaner. Hij heeft deze Camino al eens gelopen met zijn vrouw. Met tranen in de ogen vertelde hij me dat ze in december is overleden. Hij doet dezelfde Camino nu alleen over. Een nieuwe stapgezel? De komende dagen zullen antwoord bieden...

⟻ Vézelay 920 km 

↦ 800 km Santiago de Compostela
↦ 925 km Finisterre
↦ 1142 km Porto  

04-05-17, 16:18 - Ronny Van Steen: Ben in SJPDP. De laatste dag in Frankrijk. Morgen steek ik de Pyreneeën en de grens over. Het weer ziet er voor morgen redelijk goed uit. Wel kans op wat regen. Als het zicht maar niet de ganse dag slecht is, dat zou ik erger vinden. Ik wou vandaag nog 4 km doorlopen maar alles was daar volgeboekt. Ik heb een uur aan de gemeentelijke refuge gezeten om zeker te zijn van een goedkope slaapplaats. Gelukt. Een grote slaapkamer. Waarschijnlijk gesnurk en zal mijn oordoppen maar klaarleggen. Vermoedelijk ben ik de enige die er al wat kilometers heb opzitten. Niemand heeft zich bij aankomst gewassen, aan de wasdraad hangen enkel kleren van mij, ben de enige met vuile bottinnen, veel mensen lopen de straten met blinkend brandnieuw materiaal... Het is één en al attractie met veel luidruchtige opgewonden nieuwe pelgrims. Ze komen plotseling uit alle hoeken en kanten gekropen. Er zijn 3 verschillende routes bijeen gekomen, maar ik zie voorlopig geen pelgrims die er al een stuk hebben opzitten. Een nieuwe ervaring. Vanaf nu zal het anders zijn. Meer volk en in Spanje moet/kan je je overnachting niet reserveren. Ik denk morgen misschien door te lopen voorbij Roncevalles, alhoewel...daar is een historische refuge. Ik zal nog zien. Nog iets over vandaag. Een mooie trip van 24 km. Maar dikwijls op gehoors afstand van een D-weg. Ik heb een stuk met Conny gelopen en leuk gepraat. Morgen loopt ze haar laatste dag. Ze had het vanmorgen al wat lastig. Hopelijk vind ik haar seffens nog, misschien kunnen we nog samen iets eten. Altijd leuk met een oude rot in het vak op stap. Tot later.

03-05-17, 18:17 - Ronny Van Steen: Ostabat. We zitten dus in Baskenland in de oudste refuge op de Camino. Dank u Jan voor deze info en de updates van de weerberichten in de Pyreneeën. Geen WiFi, dus morgen pas de rest van de foto's. Ik heb me laten gaan. Gelukkig bestaan de filmrollekes niet meer en is het digitaal. GEEN regen vandaag! Na een dag als gisteren, héél aangenaam. In de ochtend veel bewolking, maar die verdween deels tijdens de dag. De meeste bomen verloren hun bloesem op enkele koppigaards na. Op de hoger gelegen plaatsen is er nog wel bloesem. Ook de vliegen deden hun intrede. Rond elven een koffie gedronken met Conny en Adriaan, en verder alleen op pad. Een steile berg opgeklauterd, .... een weids uitzicht, DE PYRENEEËN, met tranen in de ogen gewandeld... en blijven staan kijken. En opnieuw staan kijken. Zo mooi, zo onbeschrijfelijk mooi. Is het vermoeidheid, de kilometers, adrenaline, Le Chemin. Het kan me niet schelen. Het doet iets met ne mens. Een topdag. Iedereen heeft trager gelopen. We hebben er allen veel langer over gedaan. Genoten. Je kan het niet vastleggen op foto. Het zit in 't koppeke. Enkel wie de Camino gelopen heeft weet waarover ik praat. Ik zit in de helft van mijn Camino. In Ostabat is een winkeltje van niets. We hebben brood, pasta, blik tomaten, blik groenten, kaas, 300 gr pyreneese ham gekocht. Look heb ik nog in mijn rugzak. Als tapa droog brood olijfolie en zout. Een fleske wijn. Er kwamen nog 2 Franse freules binnen gewandeld, die kopen nog een blik tomaten en eten mee. Hoe simpel kan het goede leven zijn.

                      Quand le soleil dit bonjour aux montagnes - Marceau Camille

02-05-17, 17:20 - Ronny Van Steen: 7u vertrokken. Slagregen op kop, bij momenten stevige wind, slijkpaden die kleine beekjes werden, doorweekt van het zweet van de soms erg stijle stukken bergop, en een stevige tred erin houden om niet te veel af te koelen tijdens het dalen. En dan de naam van onze njamnjamdodo, "La Rève". 

Het is dan ook een droom als je aankomt. Mijn geest is geen sociale instelling, het vroeg soms stevige inspanningen van mijn lichaam. Maar mijn lichaam is goe bezig. Vandaag toch ook op karakter moeten lopen. Een stuk afgesneden langs de baan. Maar toch nog in 1 ruk 25 km gelopen. Mijn poncho en mijn regenbroek handgewassen om morgen geen onaangename geurtjes te hebben, mijn kleren zitten in de wasmachine en gaan straks in de droogkast. Aan de keukentafel een zalige pint gekregen van de gastheer. Gedoucht en nu lig ik op mijn bed te recupereren. Whatsappeke, en seffens een boekske lezen op mijn e-reader. Voor morgen is er beter weer voorspelt. Gelukkig, zo moet je niet te veel dagen op een rij hebben. Gisteren is er nog sneeuw bijgevallen in de Pyreneeën. Ik ben curieus of we het hoge pad mogen/kunnen nemen. Ik heb door de weersomstandigheden geen foto's genomen met mijn gsm. Ik trek er een paar van het lcd scherm over van mijn fotoapparaat. Mindere kwaliteit dus maar beter dan niets.

01-05-17, 21:53 - Ronny Van Steen: Aangekomen in Orthez. Vanmorgen vertrokken in gietende regen met veel wind. Koude handen, de pas versneld om het warm te krijgen. Pas tegen 10.30 u liet de zon zich af en toe zien. 29 km gelopen, heel goei benen. Na de middag kon ik soms weer een glimp opvangen van de Pyreneeën. We dachten dat we bij de zusters Clarissen konden eten, maar nee dus. Maar den heilige Jacobus werkte mee, en een wonder geschiedde. Om 16u ging er ne Carrefour open, den eerste mei nog wel. Pasta pesto. Niet slecht na zulk een dag. Om 17.30 u zijn we naar de vespers geweest. Altijd sfeervol en een moment van bezinning. Een klein defaultje, er was 1 non die erg vals zong. En dan nog een schoon verrassing van de Jacobus,...Veronica kwam in 't laat binnen gewandeld. Een spraakwaterval, met wat een enthousiasme vertelde ze haar Camino. Adriaan, Conny en ik hoefden het eerste half uur maar te luisteren. Die is helemaal in de ban. Even later belde Lieve. Mijne maat, den Hugo is vandaag vertrokken naar de Zwarte Madonna in Polen. Ook te voet. Zijn eerste overnachting is in Hemiksem bij ons thuis. De Jan was er ook en stuurde een fotoke van hen op het terras. Ik had er wel even willen bij zijn. Het zag er gezellig uit. Ik heb al dikwijls hulp gekregen onderweg, en ik ben zeer blij dat Lieve een avond hospitalera wil spelen voor mijne maat. Ook Hugo zijn avontuur is te volgen op zijn blog. Of op janswandelblog vind je ook een link. Voetstappen in Vaderlandsche bodem. Salu. Het is al veel te laat. Morgen om 6u opstaan.

Morgen (dinsdag) stapt onze Pelgrim waarschijnlijk St. Palais voorbij. Vanaf daar in Frans Baskenland begint het serieuze werk. Althans dat was mijn mening na de Landes toen ik op de via Touronensis, St. Palais op weg naar Ostabat passeerde. Ik hoop dat het niet stoort maar ik geef even mijn dagverslag door toen ik aan de Pyreneeën begon.

° etappe 53 - 28km naar Ostabat 

Gisteren hebben we ons een beetje misrekend met de boodschappen. In dat dorp was er dus niks te zien. Nog geen bakker. Niks niks niks. De JC had geen avondeten, ik had nog een eenpansgerechtje en een pakske soep. De ijskast in die 'Studio' was leeg. JC is dan een stuk brood gaan bedelen in de geburen en met een pakske rijst hebben we toch nog iets in elkaar geflanst. 

Vanmorgen dus ook geen eten en ik heb tot in St Palais moeten stappen om iets te kunnen eten. Als je zo mager zijt geworden zit ge direct door uw reserves dus ik was blij dat ik een Aldi vond om iets te kopen. 

JC heeft gevlogen denk ik. Om 7 uur vertrokken en om 2 uur belde hij al dat hij een plaats in de gite van Ostabat had gereserveerd. Toffe kerel, dat is het voordeel dat hij wat rapper loopt. Hij is er overal de eerste. Jammer dat hij morgen zijn laatste trip doet. 't Was verdorie zwaar vandaag, amai ! Tot in St Palais was het nog te doen maar vanaf daar tot in Ostabat was het afzien. 15 km klimmen en dalen op wegeltjes die vol lagen met dikke keien. Glibberig want het was aan het regenen. En klimmen dat is hier niet gewoon bergop. Stap voor stap de wandelstokken goed neerpoten en je er dan aan optrekken. Klimmen is nog het minste maar het afdalen is nog zwaarder. Je moet je constant afremmen of je vliegt met je cirkus tegen de grond. Maar de omgeving maakt het de moeite waard. Je kijkt je de ogen uit je kop. Gewoon prachtig die vergezichten. Voor het eerst heb ik de gieren zien vliegen rond de bergen. 't Zijn net zweefvliegtuigen die langzaamaan naar omhoog cirkelen. De buitenste slagpennen zo een beetje gekruld en maar zweven. Alsof het hen geen enkele moeite kost. 

Om 5 uur kwam ik aan op de gite. De oudste gite op de Camino. Mooie oude hoeve. De beheerder had al een fles rosé, een fles porto en een fles muskaatwijn klaarstaan om te aperitieven. Sympathiek en maar 11 euro om te overnachten. De vliegen nemen we er bij. 

Op de gite hier zijn er nog andere pelgrims. Een Fransman uit de Elzas. Een jong manneke van 19 jaar uit Dusseldorf en een koppel Fransen. Naar hun accent te horen komen ze uit Marseille. Hier in Ostabat komen de 3 grote St Jacobswegen tesamen. Tours, Vézelay en Arles. Ik ga meer volk tegenkomen nu denk ik. Ik ben benieuwd voor morgen. Dan zit ik in St. Jean Pied de Port, mijn laatste stop in Frankrijk. 't Is gevlogen de tijd. Mogelijk las ik nog een stop in voor ik de grens oversteek. We zien wel, niks moet. Het doet me plezier al reacties te krijgen op mijn blog van mensen die ik onderweg ontmoet heb. Dat is iets speciaals voor mij. Het geeft de extra touch die maakt dat mijn voettocht onvergetelijk wordt. Het geeft me extra motivatie om deze reis te voltooien. Het is ook mede door deze mensen dat deze tocht voor mij onvergetelijk zal blijven. Verder wil ik iedereen nog eens een merci zeggen voor de reacties, smskes en mailkes. Ook dat maakt het voor mij zo bijzonder. Ik ga erin kruipen. Ik ben wel redelijk moe nu na die inspannende trip van vandaag. Morgen St Jean Pied de Port ..... We komen dichter. 

Jan 

Created with flickr slideshow.