Created with flickr slideshow.
07-05-17, 16:51 - Ronny Van Steen: 6u10 opgestaan, 7u vertrek. Nen Ier vroeg of hij mocht mee stappen. En weg waren we. Over de Camino gepraat, de kinderen, zijn dochter ging bevallen, en de brexit. Hij was voorstander. Te weinig democratie in Brussel vond hij. Er is iets voor te zeggen.Te veel Merkel en Hollande. Op de Camino is er dikwijls een groot respect voor andere meningen, ook al staan ze haaks op elkaar. De kapel waarvan gisteren sprake hebben we niet gevonden. Jammer. Pamplona binnenlopen is indrukwekkend met zijn oude ophaalbrug, met het mechanisme. Een zeer sfeervolle stad. De kathedraal bezocht, het laatste stukje van de mis nog bijgewoond. De straat waar 1 maal per jaar de stieren doorlopen (te zien op een foto) en in het office de tourisme een lijst gekregen met goede pinxtos barren. 2 heel lekkere tapas gegeten met een colake. Sorry Patrick, daarna nog 10km voor de boeg. Mooie wandelpaden met dikwijls mooie vergezichten. Aangekomen in Zariquiegui of Zarikiege, Spaans en Baskisch, in die volgorde. Ik was één van de laatste die ze toelieten in de herberg
Oeps, op het verkeerde knoppeke gedrukt, te vroeg verzonden, ik ga verder. Velen mochten nog 6 km doorlopen. Soms moet je gokken, te lang in Pamplona blijven hangen kan betekenen dat je moet doorlopen om te overnachten. Ik ben er 2u30 verbleven, lang genoeg om toch een leuk deel van de stad te leren kennen, maar het had geen kwartier langer moeten duren of ik was ook te laat. Velen die in SJPDP vertrokken zijn lopen op blaren en met ontstekingen waardoor hun snelheid veel lager ligt dan mijn snelheid. Na Pamplona, op die 10 km zeker nog 10 man voorbij gegaan. 5 man na mijn aankomst zat de keet vol. Het is een half slagveld van kreupelen en het stinkt overal naar zalf. Dat stadium ben ik gelukkig al lang voorbij.
05-05-17, 18:34 - Ronny Van Steen: Geen WiFi. Pittig daggeske. 25 km. Ik zit in Roncevalles. Deze ochtend waren vele pelgrims om 5u al aan het rommelen. Ik ben met oordoppen blijven liggen tot 5.45u. Alles opgetrommeld, gegeten en om 6.15u was ik aan het stappen. Ook Conny liep mee. Haar rugzak organisatie is perfect en heeft maar 15 min nodig om vertrekkensklaar te zijn. Het was zelfs vrij warm, zelfs in mijn T-shirt had ik geen kou. Ik denk dat we als eersten op pad waren uit onze herberg. Als je een uurtje later over je schouder keek kwamen ze in hoog tempo aangevlogen. Er kon er zelf nog ene fluiten. Ik probeerde mijn krachten te sparen. Met momenten vlogen ze voorbij, zelfs al was het heel stijl. Hoger gekomen stak er wind op, zeg maar stormachtig. Het werd stompen naar boven en beuken tegen de wind. Ik werd soms tot stilstand geblazen of 2 m opzij. Op een gegeven ogenblik keek ik achterom en zag een jonge vrouw van de baan worden geblazen, van het asfalt af, de zijberm in naar beneden. Even tevoren was het een afgrond, het kon veel erger zijn afgelopen dan een paar schrammen. Heel even regen. Maar gelukkig was het zicht zelden beperkt. Prachtige bergen en soms lager gelegen wolken. Om ter mooist. Het was Ronnykesdag. Hoe dichter bij de top, hoe meer snelwandelaars ik terug tegenkwam. Geen gefluit meer, afgepeigerde gezichten. Zelfs nu om 18.00u komen er nog binnen gestrompeld. Jan had het op voorhand gezegd, ge gaat nog wat zien. Seffens eet ik de laatste keer met Conny. Morgen neemt ze de bus terug, dan naar de vlieghaven en terug naar Alaska. Ze is al 4 keer tot SJPDP gewandeld. Een straffe madam. Ze droomt al van een volgende tocht. Ik zal haar echt missen. Ze is een goede vriendin en de perfecte secretaresse. Dank u Conny voor de mooie tijd samen. Het was tof. In de herberg kunnen ze een paar honderd man aan. Slaapcompartimenten per 4 personen. Op mijn kamer een Italiaanse freule, een vrouw van Gent en ne Zuidafrikaner. Hij heeft deze Camino al eens gelopen met zijn vrouw. Met tranen in de ogen vertelde hij me dat ze in december is overleden. Hij doet dezelfde Camino nu alleen over. Een nieuwe stapgezel? De komende dagen zullen antwoord bieden...
↦ 800 km Santiago de Compostela
↦ 925 km Finisterre
↦ 1142 km Porto
04-05-17, 16:18 - Ronny Van Steen: Ben in SJPDP. De laatste dag in Frankrijk. Morgen steek ik de Pyreneeën en de grens over. Het weer ziet er voor morgen redelijk goed uit. Wel kans op wat regen. Als het zicht maar niet de ganse dag slecht is, dat zou ik erger vinden. Ik wou vandaag nog 4 km doorlopen maar alles was daar volgeboekt. Ik heb een uur aan de gemeentelijke refuge gezeten om zeker te zijn van een goedkope slaapplaats. Gelukt. Een grote slaapkamer. Waarschijnlijk gesnurk en zal mijn oordoppen maar klaarleggen. Vermoedelijk ben ik de enige die er al wat kilometers heb opzitten. Niemand heeft zich bij aankomst gewassen, aan de wasdraad hangen enkel kleren van mij, ben de enige met vuile bottinnen, veel mensen lopen de straten met blinkend brandnieuw materiaal... Het is één en al attractie met veel luidruchtige opgewonden nieuwe pelgrims. Ze komen plotseling uit alle hoeken en kanten gekropen. Er zijn 3 verschillende routes bijeen gekomen, maar ik zie voorlopig geen pelgrims die er al een stuk hebben opzitten. Een nieuwe ervaring. Vanaf nu zal het anders zijn. Meer volk en in Spanje moet/kan je je overnachting niet reserveren. Ik denk morgen misschien door te lopen voorbij Roncevalles, alhoewel...daar is een historische refuge. Ik zal nog zien. Nog iets over vandaag. Een mooie trip van 24 km. Maar dikwijls op gehoors afstand van een D-weg. Ik heb een stuk met Conny gelopen en leuk gepraat. Morgen loopt ze haar laatste dag. Ze had het vanmorgen al wat lastig. Hopelijk vind ik haar seffens nog, misschien kunnen we nog samen iets eten. Altijd leuk met een oude rot in het vak op stap. Tot later.
03-05-17, 18:17 - Ronny Van Steen: Ostabat. We zitten dus in Baskenland in de oudste refuge op de Camino. Dank u Jan voor deze info en de updates van de weerberichten in de Pyreneeën. Geen WiFi, dus morgen pas de rest van de foto's. Ik heb me laten gaan. Gelukkig bestaan de filmrollekes niet meer en is het digitaal. GEEN regen vandaag! Na een dag als gisteren, héél aangenaam. In de ochtend veel bewolking, maar die verdween deels tijdens de dag. De meeste bomen verloren hun bloesem op enkele koppigaards na. Op de hoger gelegen plaatsen is er nog wel bloesem. Ook de vliegen deden hun intrede. Rond elven een koffie gedronken met Conny en Adriaan, en verder alleen op pad. Een steile berg opgeklauterd, .... een weids uitzicht, DE PYRENEEËN, met tranen in de ogen gewandeld... en blijven staan kijken. En opnieuw staan kijken. Zo mooi, zo onbeschrijfelijk mooi. Is het vermoeidheid, de kilometers, adrenaline, Le Chemin. Het kan me niet schelen. Het doet iets met ne mens. Een topdag. Iedereen heeft trager gelopen. We hebben er allen veel langer over gedaan. Genoten. Je kan het niet vastleggen op foto. Het zit in 't koppeke. Enkel wie de Camino gelopen heeft weet waarover ik praat. Ik zit in de helft van mijn Camino. In Ostabat is een winkeltje van niets. We hebben brood, pasta, blik tomaten, blik groenten, kaas, 300 gr pyreneese ham gekocht. Look heb ik nog in mijn rugzak. Als tapa droog brood olijfolie en zout. Een fleske wijn. Er kwamen nog 2 Franse freules binnen gewandeld, die kopen nog een blik tomaten en eten mee. Hoe simpel kan het goede leven zijn.
Quand le soleil dit bonjour aux montagnes - Marceau Camille
Het is dan ook een droom als je aankomt. Mijn geest is geen sociale instelling, het vroeg soms stevige inspanningen van mijn lichaam. Maar mijn lichaam is goe bezig. Vandaag toch ook op karakter moeten lopen. Een stuk afgesneden langs de baan. Maar toch nog in 1 ruk 25 km gelopen. Mijn poncho en mijn regenbroek handgewassen om morgen geen onaangename geurtjes te hebben, mijn kleren zitten in de wasmachine en gaan straks in de droogkast. Aan de keukentafel een zalige pint gekregen van de gastheer. Gedoucht en nu lig ik op mijn bed te recupereren. Whatsappeke, en seffens een boekske lezen op mijn e-reader. Voor morgen is er beter weer voorspelt. Gelukkig, zo moet je niet te veel dagen op een rij hebben. Gisteren is er nog sneeuw bijgevallen in de Pyreneeën. Ik ben curieus of we het hoge pad mogen/kunnen nemen. Ik heb door de weersomstandigheden geen foto's genomen met mijn gsm. Ik trek er een paar van het lcd scherm over van mijn fotoapparaat. Mindere kwaliteit dus maar beter dan niets.
01-05-17, 21:53 - Ronny Van Steen: Aangekomen in Orthez. Vanmorgen vertrokken in gietende regen met veel wind. Koude handen, de pas versneld om het warm te krijgen. Pas tegen 10.30 u liet de zon zich af en toe zien. 29 km gelopen, heel goei benen. Na de middag kon ik soms weer een glimp opvangen van de Pyreneeën. We dachten dat we bij de zusters Clarissen konden eten, maar nee dus. Maar den heilige Jacobus werkte mee, en een wonder geschiedde. Om 16u ging er ne Carrefour open, den eerste mei nog wel. Pasta pesto. Niet slecht na zulk een dag. Om 17.30 u zijn we naar de vespers geweest. Altijd sfeervol en een moment van bezinning. Een klein defaultje, er was 1 non die erg vals zong. En dan nog een schoon verrassing van de Jacobus,...Veronica kwam in 't laat binnen gewandeld. Een spraakwaterval, met wat een enthousiasme vertelde ze haar Camino. Adriaan, Conny en ik hoefden het eerste half uur maar te luisteren. Die is helemaal in de ban. Even later belde Lieve. Mijne maat, den Hugo is vandaag vertrokken naar de Zwarte Madonna in Polen. Ook te voet. Zijn eerste overnachting is in Hemiksem bij ons thuis. De Jan was er ook en stuurde een fotoke van hen op het terras. Ik had er wel even willen bij zijn. Het zag er gezellig uit. Ik heb al dikwijls hulp gekregen onderweg, en ik ben zeer blij dat Lieve een avond hospitalera wil spelen voor mijne maat. Ook Hugo zijn avontuur is te volgen op zijn blog. Of op janswandelblog vind je ook een link. Voetstappen in Vaderlandsche bodem. Salu. Het is al veel te laat. Morgen om 6u opstaan.
Morgen (dinsdag) stapt onze Pelgrim waarschijnlijk St. Palais voorbij. Vanaf daar in Frans Baskenland begint het serieuze werk. Althans dat was mijn mening na de Landes toen ik op de via Touronensis, St. Palais op weg naar Ostabat passeerde. Ik hoop dat het niet stoort maar ik geef even mijn dagverslag door toen ik aan de Pyreneeën begon.
° etappe 53 - 28km naar Ostabat
Gisteren hebben we ons een beetje misrekend met de boodschappen. In dat dorp was er dus niks te zien. Nog geen bakker. Niks niks niks. De JC had geen avondeten, ik had nog een eenpansgerechtje en een pakske soep. De ijskast in die 'Studio' was leeg. JC is dan een stuk brood gaan bedelen in de geburen en met een pakske rijst hebben we toch nog iets in elkaar geflanst.
Vanmorgen dus ook geen eten en ik heb tot in St Palais moeten stappen om iets te kunnen eten. Als je zo mager zijt geworden zit ge direct door uw reserves dus ik was blij dat ik een Aldi vond om iets te kopen.
JC heeft gevlogen denk ik. Om 7 uur vertrokken en om 2 uur belde hij al dat hij een plaats in de gite van Ostabat had gereserveerd. Toffe kerel, dat is het voordeel dat hij wat rapper loopt. Hij is er overal de eerste. Jammer dat hij morgen zijn laatste trip doet. 't Was verdorie zwaar vandaag, amai ! Tot in St Palais was het nog te doen maar vanaf daar tot in Ostabat was het afzien. 15 km klimmen en dalen op wegeltjes die vol lagen met dikke keien. Glibberig want het was aan het regenen. En klimmen dat is hier niet gewoon bergop. Stap voor stap de wandelstokken goed neerpoten en je er dan aan optrekken.
Klimmen is nog het minste maar het afdalen is nog zwaarder. Je moet je constant afremmen of je vliegt met je cirkus tegen de grond. Maar de omgeving maakt het de moeite waard. Je kijkt je de ogen uit je kop. Gewoon prachtig die vergezichten. Voor het eerst heb ik de gieren zien vliegen rond de bergen. 't Zijn net zweefvliegtuigen die langzaamaan naar omhoog cirkelen. De buitenste slagpennen zo een beetje gekruld en maar zweven. Alsof het hen geen enkele moeite kost.
Om 5 uur kwam ik aan op de gite. De oudste gite op de Camino. Mooie oude hoeve. De beheerder had al een fles rosé, een fles porto en een fles muskaatwijn klaarstaan om te aperitieven. Sympathiek en maar 11 euro om te overnachten. De vliegen nemen we er bij.
Op de gite hier zijn er nog andere pelgrims. Een Fransman uit de Elzas. Een jong manneke van 19 jaar uit Dusseldorf en een koppel Fransen. Naar hun accent te horen komen ze uit Marseille. Hier in Ostabat komen de 3 grote St Jacobswegen tesamen. Tours, Vézelay en Arles.
Ik ga meer volk tegenkomen nu denk ik. Ik ben benieuwd voor morgen. Dan zit ik in St. Jean Pied de Port, mijn laatste stop in Frankrijk. 't Is gevlogen de tijd. Mogelijk las ik nog een stop in voor ik de grens oversteek. We zien wel, niks moet. Het doet me plezier al reacties te krijgen op mijn blog van mensen die ik onderweg ontmoet heb. Dat is iets speciaals voor mij. Het geeft de extra touch die maakt dat mijn voettocht onvergetelijk wordt. Het geeft me extra motivatie om deze reis te voltooien. Het is ook mede door deze mensen dat deze tocht voor mij onvergetelijk zal blijven.
Verder wil ik iedereen nog eens een merci zeggen voor de reacties, smskes en mailkes. Ook dat maakt het voor mij zo bijzonder. Ik ga erin kruipen. Ik ben wel redelijk moe nu na die inspannende trip van vandaag. Morgen St Jean Pied de Port ..... We komen dichter.
Jan
Created with flickr slideshow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten