15/05 - 21/05 Ages - Fuente Villarente

Druk na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  voor de opmerkingen.

Created with flickr slideshow.

21-05-17, 21:15 - Ronny Van Steen: Fuente Villarente, albergue El Pagaya. 33km. Op aanraden van Jan. En ne voltreffer. Mooie herberg. Bar, en ne mooie hof. En Sabrina terug tegen gekomen. In gesprek met ne Zweed, over mij nog wel. Leuk weerzien. Direct een fleske wijn gekocht aan de bar, 5€, en leeggemaakt. Het eten in de albergue lekker. Keuze uit 3 voorgerechten en 3 hoofdgerechten. Ik koos voor spaghetti, gevolgd door frietjes en varkensvlees. En het gebruikelijke yoghurtje. Om 6u opgestaan, ontbeten en weg. In het eerste dorp in het eerste café afgesproken met Olivier. Nen Italiaan die in Duitsland woont. Een goei 40 jaar en software specialist met 1 jaar loopbaan onderbreking. Hij wandelt alle dagen rond de 50 km. Ne bocadillo gegeten met spek en kaas en een fruitsappeke. Morgen blijft hij in Leon, daar hoop ik hem terug te zien. Het landschap was maar saai. Weinig foto's getrokken. Na Leon, nog 12 km, zal het landschap langzaamaan terug heuvelachtig worden en bijgevolg ook mooier. Bij mijn aankomst in de albergue kon je kiezen tussen 10€ of 8€ naargelang het slaapcomfort. De eerste formule enkel bedden op de grond, de tweede, stapelbedden. Ik koos voor de stapelbedden. De duurdere kamers liggen vol, ik voor 2€ goedkoper slaap in een slaapzaal maar gans alleen. Van andere pelgrims al veel commentaar gekregen. Ik ben in mijn nopjes. Morgen Leon bezoeken en mijn botinnen laten maken om het laatste stuk te stappen. En wat ook op mijn lijstje staat is ne keer lekker gaan eten. Ik kan weer zoetjes dromen vannacht. Slaapwel.

20-05-17, 18:07 - Ronny Van Steen: Erg goed geslapen, en den dikke van onder mij heeft niet gesnurkt. Niemand trouwens, zalig! Gisteravond zei de man van de cafetaria dat deze open ging om 6u30 voor een ontbijt, maar hij sliep nog. 7u45 ben ik vertrokken. Het was erg koud. Moeten stoppen om mijn handschoenen te pakken. Het was een heldere hemel, dus de koude werd snel verdreven door de zon. Ik wou me ook niet te warm kleden zodat ik niet zweet, want mijn kleren zijn allemaal gewassen en daar ben je zuinig op dat ze niet te rap terug gaan stinken. Rond de negenen een bocadillo gegeten met ne koffie. Rechts van mijn looprichting, in het noorden, zie ik de Picos de Europe, op 60 á 80 km. Langzaam schuiven ze iedere dag een beetje voorbij. Het schoot goed op tot in Sahagún, voor 12u was ik er al. 20 km. Daar was een marktje en ik ben te lang op de markt blijven plakken. Nog iets gegeten en pas verder gelopen om 13u20. Heel weinig volk onderweg. Ik geniet meer als ik alleen wandel. Dikwijls niemand voor me of achter me. Met mijn marktwandeling inclusief, 35 km. Als een goed paard zijne stal ruikt loopt het ook sneller, zelfs al is het moe. Het gaat me goed af, ik recupereer snel. Wel voorzichtig blijven dat ik mezelf niet opblaas. Maar het gemis begint te wegen. Nog geen enkele slechte dag gehad. Er zijn natuurlijk wel momentjes dat je terug bij je familie wil zijn, maar die wegen niet op tegen de "Gouden Storm" die de Camino in je hoofd veroorzaakt. Ik droom ervan om Lieve terug te zien, terug tegen mijn gillet te trekken, voor minstens een uur of 2...... Uiteindelijk in Bercianos del Real Camino aanbeland. Op 369 km van mijne heilige vriend, Jacobus, en op 45 km van Leon. Daar moet ik op zoek naar ne schoenmaker voor nieuwe hielen voor mijn botinnen. Ik hoop dat het à la minuut kan. Geen oponthoud meer. Ik wil graag doorlopen tot de zee, Finisterre, dat is nog eens 87km oftewel 3 dagen extra. Onderweg was er een splitsing op de Camino, ik heb voor links, de Real Camino gekozen. Door de langere afstanden die ik de laatste dagen gelopen heb, is de kans groot dat ik vele gezichten niet meer zal terugzien. Misschien haal ik Vittorio terug in die een dag voorsprong had. Maar dat zal de enige zijn want Sabrina, met ook een dag voorsprong ging waarschijnlijk stoppen. In de albergue is er vanavond een gezamenlijke maaltijd. Maar ik ken er niemand. Helemaal geen probleem, iedereen praat met iedereen en ik wil vroeg naar bed. We eten paella. Eten, drinken en overnachten... donativo. het bestaat nog echt. Ik probeer straks nog een fotoke door te zenden van de zeer oude herberg. Weer grote kamers, ik slaap weer bovenaan door mijn langere tocht en de markt. Nu bestel ik nog een copa Rioja tinto. Salute.

19-05-17, 18:48 - Ronny Van Steen: Op de foto's zie je de kleuren stilaan veranderen van de tarwe. Achter de taxi's wachten touregrinos op de bus. Gisteren wat meer gelopen, dus vandaag kon het wat rustig aan. 20 km. Eén probleem, mijn benen waren te goed. Volgend probleem, het was ineens 18 km erbij of niets. Tussenin niets dan de meseta. Geen enkel huis, kraantje met drinkbaar water, café, nada niets. Toch voor het tweede gekozen. Totaalsom 38 km. Na mijn beslissing om door te lopen eerst ne pizza gegeten met ne cola zero. En weer op pad. Ik wist dat weinigen deze tocht ineens gingen lopen. Meer dan 95% loopt dit stuk in 2 keer. Geen kat gezien onderweg op twee groepjes fietsers na. Zon, westenwind, vogels, velden. Iedere stap verandert de horizon. Alle dagen opnieuw een andere horizon, zonsondergang of zonsopkomst. Alleen even kijken en genieten. En daar kan ik echt van genieten. De leeuweriken vlogen dikwijls kort voor me uit om me weg te lokken van hun nesten. Lijsters lieten zich horen of soms de volledige stilte... Iets wereldvreemds voor velen. Op de kamer slaap ik bovenaan, en ook nog boven nen dikke. Mijn oordoppen liggen klaar. Gegarandeerd ne snurker. Mijne psychiater is ook in één keer naar hier gelopen. Great minds think the same. Een vrouw kreeg het op haar heupen van ne man zijn gesnurk. Ssst, ssst. Stop it... ze werd kwaad. Mijne psych kroop uit zijn bed, knipte het licht aan in volle zaal en ging naar de vrouw. Zou je een veteraan zonder benen vragen om te lopen? Neen, want dat is onmogelijk. Wel deze man kan ook niet slapen zonder snurken. Het is een medisch probleem. Je kan voor een overnachting van 8€ geen luxe verwachten. En als jij je vliegticket van Amerika naar hier kan betalen, zal je zeker ook een hotelkamer kunnen huren. Goodnight. En het licht ging terug uit. Hier maak je echt van alles mee. Net ne pasta gegeten met gehakt, en 4 extra kippenvleugels. Brood en een pint : 5.20€. Soms geloof je het niet hoe goedkoop, en soms val je achterover van de prijs. Allé tot later.

18-05-17, 19:18 - Ronny Van Steen: Nog vergeten te zeggen. Ben in Fromista en mijnen dokter was er ook met een beter fleske wijn. Samen geaperitiefd met nog nen Italiaan. Tomat voor de vrienden. De dame is afgevoerd met nen ambulance. Ze brengen mijn eten. smakelijk.

18-05-17, 17:54 - Ronny Van Steen: Vannacht beginnen regenen, zeg maar gieten. De buienradar bekeken, geen hoop en bijgevolg vertrokken in volle ornaat. De enige angst die ik had was de bliksem. Op 1000m is hij redelijk kort bij. Een schietgebedje gedaan, dat helpt dikwijls. De paden werden beekjes. Ik was niet in de mogelijkheid alles te fotograferen. Onderweg stoof een man me voorbij. Ik sprak hem aan met mr. Gonzales. Hij reageerde direct met een lach en we raakten aan de praat. Gans de dag samen gelopen in dat strontweer en praten leidt je gedachten wat af. Op aanraden van Jan bij de Maltese kruisridders van Perugia binnengestapt in een oude ruïne die was omgebouwd tot refuge. Zonder elektriciteit maar wat een prachtige locatie. Het was mijn eerste gedacht gisteren om daar te slapen, had ik dit geweten dan.... gedane zaken maken geen keer. We hebben er wel een thee met honing gedronken. Mijn stapmaat was net als ik verwonderd over de prachtige locatie met zijn hospitaleros. Hij bleek psychiater te zijn. Van trainingsleer en recuperatie weet hij niks af. Hij heeft net als velen kwalen. Mijn tip om trager te lopen zodat je sneller recupereert ging hij uittesten. Mijn vergelijking met een Porche die 100 km rijdt tegen 50 km/u of tegen 230 km/u, en je ziet naar het verbruik vond hij geweldig. Meer benzine voor de auto of meer energieverbruik door de spieren en bijgevolg langer recupereren. Het klikte wonderwel tussen ons. Misschien omdat hij zo dikwijls ongegeneerd scheten liet. Iedere scheet deed mijn hart een vreugdedansje bij het naturelle gedrag van de man. Minstens 20 scheten. Ik heb bijgevolg een goeie dag gehad. Over Trump gepraat, mijn burnout, sport, Merkel, reizen, de Camino en nog veel meer. We vonden elkaar op vele fronten. Ik trok zijn aandacht op het wankele stappen van oudere dame. Een Italiaanse. Ze zat diep in het rood. Ze begon te huilen toen we haar benaderden. We beloofden haar een auto/taxi te zoeken en te sturen in het volgende dorp 6 km verderop. Gelukkig spreekt hij ook Italiaans. In extremis besloot ik nog door te stappen. Een goei 35 km op de teller. Vele touregrinos namen bus of taxi naar het dorpje waar ik nu zit, één halte verder dan de gids aangeeft, ze zijn weer zeker van een bed, en, ze hebben morgen weer voorsprong. Ik hoopte dat het net rustiger ging zijn. Bij mijn arriveren waren ze hun gedroogde was al aan het afdoen. De eerste betere herberg nokvol. De tweede had nog enkele plaatsen. De dame die me inschreef keek in mijn credential en zag de stempel van Vezelay. Ze wenkte me en ik kreeg het beste bed van de kamer. Geen stapelbed, maar een enkel bed. Zoiets doet zo 'n deugd. Ze had het blijkbaar ook niet zo op de touregrinos. Mijn was doe ik niet vandaag. Het regent nog geregeld. Te laat aangekomen, ik krijg hem niet meer droog. Ik was morgen wel dubbel. Een daggeske stinken onder de gegeven omstandigheden moet ook maar kunnen. Ze voorspellen beter weer. Ik ga om 18u al eten en kruip vroeg in bed met mijn boek. Hopelijk zie ik mijn psychiater morgen terug. Hij weet niet dat ik ben doorgelopen. Salodder.

17-05-17, 22:19 - Ronny Van Steen: Weer een chanske dat ik hier gestopt ben en niet ben doorgelopen. Hier staat ne pc. De Jan, weeral de Jan, heeft me nieuwe kaarten opgestuurd voor mijne gps. Ik was mijn micro sd kaartje kwijt, weet je nog? Downloaden, uitpakken. BaseCamp op de pc geïnstalleerd en na anderhalf uur prijs. Ik kan mijne gps terug volledig gebruiken. Mercie Jan voor de assistentie en de tips voor morgen op tocht. Ik ga er u zeker ene betalen. Zelfs meer dan ene. Voor het eten heb ik me tussen de jongeren gesmeten aan tafel. Weer eens iets anders. Toffe gesprekken. Het pleziert me enorm dat de groep 20-30ers toch wel sterk vertegenwoordigd is op de Camino. Het beloofd veel goeds voor de toekomst dat ze dit kunnen uitdragen. Kip, een fles wijn, groene bonen. 9€. Het was weer ne geslaagde dag. Hoog tijd. Slaapwel. 

17-05-17, 16:58 - Ronny Van Steen: Slecht geslapen. Maar de benen waren super. Mijn trainersopleiding heeft me al dikwijls geholpen de form te behouden of op te drijven. Gisteren op mijn vrije dag in Burgos een hersteltraining gedaan. 8 km gewandeld zonder rugzak tegen een zeer traag tempo waardoor je herstel wordt versneld. 33 km gestapt. Mijn plan was er nog 4 bij te doen maar deze herberg is te mooi om voorbij te lopen. Kamers van 8 bedden met één douche en één toilet. Aan ieder bed een stopcontact. Op maat gemaakt voor de peregrinos. Om 15u15 gearriveerd in Hontanas. Marcus zijn benen hebben het gehouden, maar hij ligt wel plat met ijs op zijn been en een biertje. De Meseta, door velen gevreesd voor zijn monotone karakter, valt mij reuze mee. Natuurlijk heb ik alleen het begin ervan maar gelopen. Dit landschap mag van mij nog even blijven verder duren. Ik loop terug alleen en die uitgestrekte glooiende vlakten roepen toch speciale gevoelens op. Een groep van 12 jonge Amerikaanse meiden kwamen me voorbijgefietst, nauwelijks bagage, en palmden om goed 11u de beste plaatsen van een herberg al in. Voor 2 andere herbergen was het om 11u30 ook al aanschuiven geblazen. In ons hotel waren de eersten al voor 5u aan het rommelen en om 5u30 werden de duiven al gelost. Rond 9u heb ik onderweg een koffieke gedronken. Op dat terras was men volop aan het bellen en reserveren. Buskes staan dikwijls om 12.00 uur al klaar om hun touregrinos op tijd naar hun bestemming te brengen. Krankzinnige boel, platte commerce. Iemand vertelde me dat een man om 5u in een grote kamer in een refuge het licht aanstak om in te pakken, iedereen sliep nog maar dat kon hem niet deren. Mijnheer wou op tijd weg. Moraal van het verhaal... als je de Camino Frances wil lopen, doe het dan in een minder drukke periode of kies een andere route. De relaxte ontspannen sfeer van in Frankrijk is hier ver te zoeken. Gelukkig vind ik deze nog terug tijdens mijn tochten. Dat blijft wel fijn. Op deze manier de Camino moeten lopen geeft hem wel meer glans, je word dikwijls op de proef gesteld en je karakter wordt gesterkt. Ik hoop dat ik het zo kan houden. Tot hier toe lukt het vrij goed.

BURGOS

⟻ Vézelay 1216 km 

↦ 504 km Santiago de Compostela
↦ 629 km Finisterre
↦ 660 km Muxia

↦ 238 km Porto vanaf SdC 

16-05-17, 11:49 - Ronny Van Steen: Uitgeslapen tot 8 uur. Ontbeten op een bank in gezelschap van mussen en duiven. Wat brood toegegooid. Die zijn onderling even onbeleefd als sommige peregrinos als ze een bed willen inpikken of hun beurt moeten afwachten aan een bar. Ik word fierder op mezelf als ik weiger om hetzelfde te doen, zelfs reserveren staat niet in het woordenboek van ne echte peregrino. En zo lopen er ook nen hoop rond. Ondanks de vermoeidheid je gedrag in vraag blijven stellen. Soms is het echt wel moeilijk. Maar ik geniet ervan dat ik nog niet gefaald heb. Anderen mogen me corrigeren als ik het fout zie. Brood, lekkere jamon en cola zero gekocht in een winkeltje. Wat kosten proberen te sparen om mijn duurdere overnachtingen wat te compenseren. Afgerond met een café con léche (gegarandeerd fout geschreven maar het smaakt er niet minder om) op den boulevard naast het water. Het wordt 26 graden vandaag. Lekker weertje. Morgen kan het regenen en donderdag zakt de temperatuur naar 11°C met kans op nog meer regen. De Meseta is een groot plateau ten zuiden Burgos op een 500 à 600m hoogte. Het is de koudste streek van Spanje. Niet zo erg als je moet trekken met je rugzak. Voor de volgende dagen ga ik de stopplaatsen van mijn gids, meestal grotere dorpen met meer faciliteiten, proberen te vermijden wegens te druk. Dwz dat ik de afstand van mijn tochten iets moet verlengen in de hoop dat er dan nog slaapplaats is. Mijn benen moeten natuurlijk ook mee willen. 31.6 km, 28.7 km, 26.3 km en 32.3 km. Maar dat kan nog veranderen door de wind van de Camino. Marcus heeft een scheenbeenvliesontsteking, die zit serieus in de problemen. Gisteren kon ne Zuid Afrikaan naar huis vertrekken. Zijn enkel begon te splinteren, doorgelopen en uiteindelijk is hij gebroken... einde verhaal. Hij kwam zeker terug om zijn Camino af te maken. Het moet pijn doen. Misschien nog het minst aan zijn been.

15-05-17, 20:37 - Ronny Van Steen: Burgos. Een kamer gehuurd met Vittorio, Marcus en Jan. Voor 2 nachten. Eens weg van de grote slaapzalen met gesnurk en de drukte. Vittorio gaat morgen verder. Jammer, want ik had heel goede gesprekken met hem. Ik ben blij met mijn dagje zonder stappen. Mijn was laten doen, laten drogen. Het is mijn eerste dag rust sinds 27 maart. Het komt op een goed moment. De laatste dagen waren winderig, je bent bezweet en wat keelpijn en ne zware kop gekregen. Vanaf SJPDP waren ze geregeld aan het hoesten. 'k Verschiet ervan dat ik nu pas prijs heb. Morgen dus wat rond kuieren, boek lezen, tapas, een pintje of wijntje. Eens mijn dagelijkse gewoonten doorbreken. De kathedraal heb ik vandaag al bezocht, bijna zo mooi als het Vaticaan. Heel groot met vele zeer oude kunstwerken ook van Vlamingen uit de middeleeuwen. Anderhalf uur en dan heb ik er de brui aan gegeven. Te moe, mijn concentratie verslapte en in snelvaart het laatste stuk van de rondleiding afgehaspeld. Nu nog iets zoeken om te gaan eten.