24/04 - 30/04 Pellegrue - Hagetmau

Met na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  te drukken komen de opmerkingen van de Ronny mbt de foto tevoorschijn.

Created with flickr slideshow.

30-04-17, 21:24 - Ronny Van Steen: Bijna een rustdag, 17 km gelopen. Maar dan... aangekomen in Hagetmau moesten we... 600m naar het zwembad voor de code van de refuge en een stempel in onze credential. Dan terug 600m en aan het rond punt naar links. Aan de kerk ongeveer 1 km rond gelopen en gezocht, maar geen refuge, geen kat op straat.. Dan maar naar de refuge gevraagd aan een open raam/deur in de gutsende regen, maar te moeilijk om uit te leggen, een lift gekregen van 800m, die moet ik morgen terug ophoesten om niet te foeteren. Het leven van ne pelgrim is hard. Het weer startte goed, maar langzaamaan meer bewolking, en daarna regen, en gieten. Ook de wind werd heviger. Gelukkig was het maar anderhalf uur in de regen lopen. De regen was wel voor de rest van de dag. Wasmachine en droogkast in de refuge. Altijd leuk. Het eten, een doos sardientjes, een doos paté, krollekespasta, brood, 15 kerstomaten, linzen en olijfolie waren het samenraapsel (alles vandaag en morgen gesloten) van alle pelgrims. Conny, Phillip en Marie-Cristine een Frans koppel en Adriaan den Hollander. Maar het smaakte. Gisteren, op de paella avond moesten we wachten tot alle 800 sjotters gegeten hadden om te zien of er overschot was voor 4 pelgrims. Conny en ik hebben wijselijk besloten een restaurantje aan te doen. Nen entrecote van de bovenste plank. Ik was de smaak vergeten. Morgenavond hebben we slaap en eten bij de zusters Clarissen. Misschien mogelijkheid tot vespers of iets anders met gebed en zang. Dat zien we morgen dan wel weer. Morgen opstaan om 6u. Een tocht van 30 km. 2 dagen regen voorspeld. Ik hoop dat het weer binnen enkele dagen goed is om de pyreneeën over te steken langs het hoge pad. Mooie zichten en natuur. Ik zie uit naar deze trip, naar de bergen, naar iets nieuws. Met De Landes heb ik het wel stilaan gehad met al zijn asfalt.

29-04-17, 18:37 - Ronny Van Steen: Vanmorgen afscheid moeten nemen van Catherine. Lastig moment. Dinsdag moet ze weer gaan werken. Nog 3 jaar. Ze ziet uit naar haar pensioen. Liever was ze meegelopen tot Compostella. Voor haar was het dus nog lastiger dan voor Conny en voor mij. Om 7u10 waren we de baan op. Om 12u30 op onze bestemming in Saint Severs. 22 kmkes. Conny had graag nog eens een ree gezien maar doordat ze cataract heeft is het niet altijd even makkelijk deze schuchtere dieren te spotten. Ik liep vandaag met haar samen, extra waakzaam, en jawel, op 30 meter voor ons, een ree op bestelling. Nog even verder een derde emomomentje. Plots spotte ik de Pyreneeën. Klaarblauwe hemel. Ik kon ze bijna aanraken, mijn gps leerde me dat ze op 75 km van ons lagen in zuidelijke richting. Heel helder zicht, en met nog heel veel sneeuw, niet alleen op de toppen. Vorige week was er volgens een local nog veel sneeuw bij gevallen. Wij moeten echter meer naar het westen en dan is het nog 115 km tot St. Jean Pied de Port. De komende overnachtingen moeten we ook zeer goed plannen. 1 mei is weer veel gesloten. Miserie voor pelgrims. De eerste refuge is gesloten wegens verbouwingen, maar Philippe, de verantwoordelijke van de herberg heeft een alternatief voor ons geregeld op 15 km van hier, maar er is geen keuze. De dag nadien zijn het er dan 30 km, en het gaat regenen. Een overnachting bij de nonnekes. Bijgevolg moeten we ook eten meezeulen voor morgen en overmorgen. Hier in het stadje is er een groot voetbaltoernooi. Bijgevolg is alles hier vol geboekt. Zonder credencial kom je normaal niet in een refuge. Maar vandaag liggen er sjotters in onze herberg. Als er nog pelgrims aankomen is het jammer...Philippe zal dan nog wel iets uit zijn mouw schudden. Het voordeel is dat er een paella avond is en voor 10€ mogen we mee eten.

28-04-17, 21:18 - Ronny Van Steen: Weer heel koud vertrokken, lichte vrieskou, te koud voor de tijd van het jaar. En net als gisteren een stralend blauwe hemel in de voormiddag en na de middag vooral bewolking. We zijn in Mont le Marçan aanbeland. Het hoogtepunt van de dag was een kleine kapel uit de 12de eeuw. Om binnen te geraken moest je eerst het systeem om de deur te openen ontcijferen. Conny geraakte er niet in. Eerst een portaal, dan een middenstuk en dan nog enkele rijen met stoelen en banken, alles om ter oudst. Bij het betreden van ieder deel sprong de verlichting aan, in het laatste deel gingen we even zitten. Na een halve minuut begon een zeer degelijke geluidsinstallatie het Ave Maria te spelen, eerst gezongen door een vrouw, dan nogmaals door een man gezongen. Daar je het niet verwacht was het des te aangrijpender. Het zonlicht dat door een klein gekleurd glasraam scheen, viel perfect op een kruisbeeld. Dit tafereel was voldoende om je heel heel stil te maken. In het portaal was nog een zijdeur met een uitnodiging voor pelgrims om in een zijruimte binnen te gaan. Een open haard, kast, tafel en stoelen vulden de kamer samen met de geur van koffie. Gratis aangeboden. Hoeveel heb je nodig om gelukkig te zijn? De wandeling zelf was niet veel soeps. De 2 laatst bijgekomen vrouwen hebben mijn harem verlaten. Geen erg. Met Catherine zijn Conny en ik al een week op stap. Morgen staan we om 6u op...Conny en ik wandelen verder, Catherine neemt de trein terug naar huis om terug te gaan werken. Conny en ik wilden de ganse maaltijd betalen maar Cathje was ons voor. Ik had er nochtans niet op gekeken want ik wou deze week voor haar mooi afsluiten. Een kip met gebakken petatjes en asperges in een boterwijnsaus met een licht gepocheerd eitje. Van betalen wilde ze absoluut niet weten. De 3de of 4de dag van de Camino had ik een mooi, fosiel gevonden. Dat nam ik zeker mee naar huis, ik vond het heel mooi. Als aandenken aan onze week heb ik het haar gegeven. Het is niets anders dan een steentje... maar het steentje deed zijn werk......

27-04-17, 20:36 - Ronny Van Steen: Niet panikeren, maar ga toch maar even zitten. Ik heb ook geen zinsverbijstering of andere geestesaandoeningen. Onderweg, ergens in de bossen komt een Defender aangereden en gaat aan de kant van de weg staan. 4 personen zitten in de jeep. (ongewapend) De chauffeur gesticuleerd zwaar met zijn arm uit het raam naar een open vlakte in het bos luid pratend. We naderen de jeep en ik zeg vriendelijk bonjour en er wordt terug gebonjourd. Nu komt het...wie zit er op de passagiers plaats, geen verzinsel, geen gezwaans, gene zever, ... prins Laurent met zijn welgekende maniertjes. Echt geen mop. Echt nie. Maar nu terug naar Le Chemin. Op de kop vandaag 1 maand geleden vertrokken en nog geen minuut spijt van gehad. Vannacht heb ik minder vast geslapen. Maar toch 35 km op de teller, we zitten in Rocquefort. Vertrokken met grondvorst, dan weer warm, weerom koud en een stevige NO bries. Weinig asfalt, een leuk cafeeke onderweg op ne goeie moment, met een miniwinkeltje aan. Daar heb ik een schoon stuk kaas gekocht uit de Pyreneeën. Het laatste stuk, 10 km, over een oude spoorweg gelopen. Weerom everzwijnen en een ree gezien. Een mooie wandeling, het schoot weer goed op. Buiten de normale pelgrimpijnen is alles in orde met de onderdanen. En morgen 27 km voor de boeg. Ik hoop dindag of woensdag de pyreneeën te zien. We zijn in een prachtige refuge terecht gekomen met wasmachine en droogkast, alle eten voorhanden, aardappelen, soorten pasta's, look, uien, degelijk gasvuur met 4 bekken. Noem het maar, alles aanwezig. Mijn harem is nog uitgebreid met nog een Francaise. Raad of versterking altijd welkom. See you.

26-04-17, 15:57 - Ronny Van Steen: 8u15 vertrokken. Het ontbijt verliep met veel uitleg over onze gastvrouw haar patchwerk, confituur van banaan en kiwi, vijgen, aardbeien... en nog andere confituren. Het suikergehalte, boeken over de kathedraal, maar eerlijk gezegd met heel veel vriendelijkheid en liefde. Ook haar avondmaal moest niet onderdoen met daags voordien. Eerst aperitief. De bijna identieke salade was extra opgepimpt met mozzarella en advocado. Weer een traditionele aardappelenpan en de spin, een lekker stuk van het varken, dikwijls moeilijk te verkrijgen in België. Dessert fruitsalade. Haar man, ne Spanjaard, José, had een wijnkoeler, en hij zocht een fleske uit voor ons 2. Zijn vrouw en Conny dronken niet mee, enkel een proeverke. Vandaag was de weg kaarsrecht en plat. De 18 km waren zo gelopen. Tegen meer dan 5 per uur, just for fun gaze gegeven. Maar veel belangrijker, gans de weg door bos gelopen zonder asfalt. We zitten nu in De Landes met de vele dennebomen. Geen krekels vandaag, 11° C in de voormiddag, en dat is voor krekels veel te koud. Het waren vandaag de nachtegalen die de gele trui droegen. Ook de voorspelde regen bleef uit. Enkele reeën gespot, het blijft mooi om zien, elke keer opnieuw. Om 11u45 was ik al in de herberg. Code van de deur te verkrijgen bij de mairie maar die sluit over de middag. Ik was net op tijd. Een koffie gaan drinken, Conny en Catherine weten me altijd wel te vinden in een bar, en zo kon ik ook hen binnen laten. Gegeten, gedoucht, de was gedaan. Gisteren niks gewassen en vandaag had ik dezelfde kleren aan. Het was dus van moetes. Nu lig ik op bed te wachten tot de winkels open gaan om te koken voor mijn harem die nog is uitgebreid met Myriam uit Holland. Die meerwijverij is wel plezant, maar ne leuke vent zou ook welkom zijn. Seffens nog WiFi zoeken voor mijn foto's op te sturen.


Bazas 699 km 

↦   221 km St. Jean de Port
↦ 1021 km Santiago de Compostela
↦ 1125 km Finisterre

↦ 1363 km Porto  

25-04-17, 18:53 - Ronny Van Steen: Op de fotos, onze hospitalero van gisteren, een tabaksdrogerij met reclame van Singer. Even tevoren was dit waarschijnlijk een fabriek van Singer. Ons vader, moeder en Gusta kennen dat merk steevast. Kathedraal van Bazas. 

Het dagschema: 6u vanmorgen, stevige regen, 7u ontbijt. 8u vertrek, geen regen. 9u gedurende 2u motregen. Het koelde verder af in de voormiddag, ik had het koud. 12 u gegeten onder een betonnen afdak in een klein dorpje. 13u stevige regen tot de aankomst om 14u45. 

Eerst het verplichte pintje gepakt. Daarna de kathedraal bezocht. We werden te voet opgehaald door onze gastvrouw en samen naar ons overnachtingsadres gewandeld. (We krijgen hier ook te eten). Ze zal haar best mogen doen om het eten van gisteren te overtreffen. Cœur de beuf tomaten met palmharten en vinaigrette en 2 soorten artisanaal brood, een typische pan uit de regio met petatjes, ui, boontjes, een soort fijngesneden vleesworst, en... jawel, canard. Het dessereke, jaarbesen. Ik was in de winkel een fleske bordeaux gaan halen. Het feest was compleet. Hier kregen we eerst een stevige les over de kathedraal van Bazas gedocumenteerd met boeken en foto's. We kennen nu alle sculpturen van boven de ingang. Dan een douche genomen. Zalig, ik had het wederom koud gekregen. Vandaag was het normaal een stevige wandeling van 38km. Doch onze hospitalero raadde ons vanmorgen aan de D12 te nemen ipv de Chemin. Meer dan 10 km korter en het zou te glibberig zijn op de slijkwegen. Zo zie je maar, de autowegen zijn meestal veel korter dan de GR 654 of de Chemin. Nadeel, het verkeer op de wegen rijdt snoeihard, gelukkig was het niet al te druk. 
Het landschap was gans anders, licht glooiend, meer akkers en weiden, we zijn bijna in de Landes beland. Een welgekome afwisseling. Onderweg mooie felblauwe salamanders gezien. Klein detail, ze waren allen doodgereden. Hier en daar nog een verdwaalde wijngaard van een kleine wijnboer, Bordeaux wijn. We wandelen op ongeveer 80 km van de zee, in de geburen van Mimizan. Daar zijn we ooit nog op vakantie geweest. Tijdens het stappen nog mooie herinneringen opgehaald. Ik schat nog 230 km te gaan tot Saint Jean Pied du Port, vlak voor de Pyreneeën. Ik sta dikwijls versteld van hoe de tijd en afstand voorbij vliegt. Doordat de hitte verdwenen was, ging het stappen vandaag veel vlotter. Ik denk zelfs mijn makkelijkste stapdag tot nog toe. Zeker in vergelijk met de vorige dagen. Ik ben zeer tevreden. En morgen een korte wandeling van 17 km en een sjiek. Weinig andere mogelijkheden, anders is de afstand veel te groot. Het zal weer regenen, de komende dagen zijn veel koeler. En iedereen mag het weten, Lieveke, ik zie u graag xxx

24-04-17, 18:15 - Ronny Van Steen: La Réole. 27 km. Al aangekomen om 13u30. De benen waren redelijk hersteld na de kortere etappe van gisteren. Nog steeds veel asfalt en bolle wegen, maar soms kan je hier op een klein stukje naast de baan lopen. Dat is niet altijd het geval. Op de bolle wegen wringen je voeten steeds naar 1 richting en dat is heel vermoeiend. Ga dan aan de andere kant lopen hoor ik je denken maar dat geeft snel ongemak aan de andere kant. We stappen nog steeds tussen de wijngaarden, maar deze zullen al wel tot de bordeaux wijnen behoren. Redelijk veel paarden, en terug wat koeien gezien, maar van een andere soort. Ik was ze al aan het missen, voor mij zijn het prachtige dieren. Onderweg de Hollanders weer tegen gekomen. Zelfs nog een tweede maal in een cafeeke in La Réole. Veel handgeklap en lawaaierig, toch anders dan Fransen of Belgen. Maar ieder zijn eigen ding. Het goede nieuws was dat ze in dat café geen Heineken hadden maar Stella. Ik heb er me 2 gekocht. Onze hospitalero, een bejaarde dame liet me de foto's zien van alle pelgrims die hier ooit hebben geslapen. En dat waren er heel veel. Ik denk wel meer dan 50. Bij 2 foto's werd ze stil. Deze mensen hadden hun einddoel niet gehaald. Beiden waren ze op de Camino overleden. Een dame in de pyreneeën in januari, van de man, een veertiger, wist ze de doodsoorzaak niet. Ik heb al gedoucht en kleren gewassen. Er stond ook een weegschaal in de badkamer. Om de dames in het gezelschap jaloers te maken, 5kg minder. Eindelijk terug winkels, eindelijk vers brood. Als ik de stralend blauwe hemel zie kan ik niet geloven dat het morgen gaat regenen. De laatste dagen was het hier zeer warm. Ook de temperatuur zal fors dalen. Nu ga ik boodschappen doen. Salu.

17/04 - 23/04 La Coquille - Pellegrue

Met na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  te drukken komen de opmerkingen van de Ronny mbt de foto tevoorschijn.

Created with flickr slideshow.

23-04-17, 16:29 - Ronny Van Steen: Een speciaal daggeske. Conny, na 3 dagen kwamen onze paden weer samen, heeft voor haar een njamnjamdodo kunnen reserveren voor deze avond, de laatste plaats. Ik kon waarschijnlijk wel in de refuge, 7 km voor de plaats waar Conny overnacht. Het is zondag, het zijn hier verkiezingen en alles maar dan ook alles is dicht. Geen cafés, bakkers, winkeltje of restaurant. Geen mairie, contactpersonen van de refuge onbereikbaar. 3 telefoon nummers geprobeerd van verantwoordelijken, maar zonder antwoord. Zelfs de pastoor zijn kerk was dicht. Nikskeniniks. Gelukkig was de deur van de refuge niet op slot. Een foutje van de gemeente, ik vaar er goe mee en ben naar binnen geslopen. Boven werkt de deur met een cijfercode. Ik heb het slot geblokkeerd met een twijgje van een druivenrank. Moest de deur dichtwaaien kan ik niet meer binnen en al mijn spullen liggen daar. Niet te riskeren. Ge moet uw plan trekken. Heel warm vandaag en 98% asfalt. Wel mooie zichten, en nog steeds wijnvelden, maar het kruipt in de onderbenen. Mijn onderdanen vroegen genade, maar dat kon ik hen niet geven. De chemin liep vandaag in vele kronkels en bochten. Op een gegeven ogenblik 20 km gewandeld, maar de weg die koeien zouden pakken als ze konden vliegen was amper 13 km. Weinig vooruitgang op de kaart. En morgen wil ik Conny terug inhalen, die ging een nieuwe overnachtingsplaats voor ons 2 proberen vast te leggen. Maar er zijn kapers op de kust. 5 Hollanders hebben al dagen op voorhand de overnachtingsplaatsen vastgelegd. Dwz, duurder overnachten of verder stappen. We zien wel. Een geluk dat ik gisteren met honger inkopen ben gaan doen, en dan koop je meer dan je nodig hebt. Dat komt nu goed van pas. Een potteke paté, doos vis, kaas, saucisse, droog brood. En nog een stuk baguette van gisteren. In de keuken ligt nog nen ajuin. Daar kan ik zelfs nen tapa mee maken. Het dessereke wordt een stuk chocolade. Misschien kan ik ergens nog een biertje schooien, anders wordt het kraantjeswater. Bomma Gusta zal lachen.

Port Saint Foy 615 km

22-04-17, 21:21 - Ronny Van Steen: Om 6u de wekker, 6u30 ontbijt, 7u op de baan. Een uitgeleide gekregen van Alain en Veronique, mijn hospitaleros. Samen op stap tot 7u30. Zij volgden verder de GR, ik de Camino. Met afscheid nemen heb ik het altijd lastig. Deze mensen zie je nooit meer terug. Wijze warme mensen. Mercie voor het eten, maar vooral om het samen zijn. Het was minder koud deze morgen, het werd overdag zelfs heel warm. 29°C. Gemeten bij den apotheker. De vogels spaarden hun energie, de krekels, met hun gesjirp, voelen zich langzaamaan beter in hun sas met deze temperaturen. Gans de dag door de wijngaarden gelopen. Grote, kleine wijnranken, in 2 of in 1 tak gesnoeid, ik ken de namen van de druivensoorten niet, laat staan dat ik ze herken. Een ganse dag door dit gouden sap gewandeld. Château's langs alle kanten. Weidse vergezichten. Velden en nog eens velden. Het leek eindeloos. Mijn benen waren zoveel beter dan gisteren. In 1 ruk 20 km gelopen, gevolgd door nog eens 12 km. Ik zit vlotjes over de 500 km. Maar nogmaals, het is niet de afstand die telt, maar de tijd dat je je fysisch loskoppelt van je thuishaven. Enkel mijn stapmaten die pelgrimeren weten waarover ik praat. Ik wil geen reclame maken, als je je geroepen voelt en de tijd rijp is, ga je vanzelf op pad. Zonet hebben mijn ouders gebeld, altijd zeer leuk. Mijn twijfel was groot om te vertrekken. Kon ik niet beter tijd met hen spenderen ipv weg te trekken ? Maar ze genieten met volle teugen van mijn avontuur. Mijn verbondenheid met hen is groot. Ik heb een goede beslissing genomen. Bij deze wil ik Jan, mijn soulbrother, bedanken om mijn tocht op zijn blog te plaatsen. Mijn ouders hebben geen whatsapp en volgen alles op Jan zijn blog. En ik ben zo geen blogger. Dikke mercie Jan dat je dit dagelijks voor me wil doen. We maken dit nog eens goed. Slaapwel. Godzeenawoara.

Graag gedaan Steen, heel graag zelfs. Dus no thanks ! Enne...  gij zijt bedankt om jouw exploten op je queeste te delen. 't Is alsof ik zo mee aan het stappen ben waardoor je al mijn unieke ervaringen terug de revue laat passeren en ik ze herbeleef. Geniet ervan ! En lang, heel lang. En steeds maar verder en verder. Va jusqu'au bout pélérin ! Santiago de Compostela is enkel een bestemming maar de weg blijft het doel. 

21-04-17, 18:58 - Ronny Van Steen: Om 6u40 al op pad. Het schemerde nog en het had weer een beetje gevroren. Goed doorgestapt, sjaal, handschoenen, windstopper, maar ik kreeg het maar niet warm. Pas na negenen kwam ik op temperatuur toen de zon zich liet zien in de vallei. De kilometers van gisteren zaten nog in mijn benen. Voor de middag ging het maar moeizaam. Zowel de kilometers als de tijd kropen maar moeizaam vooruit. Na de middag ging het vlotter tot 6 km voor Bergerac. Weer een stevige klim, 70% asfalt, en die harde ondergrond voel je later op de dag in je benen. 32 km. Gelukkig had ik een mooi stadje in het vooruitzicht. Daar aangekomen eindelijk (na 8 farmacies) een compeed stick gevonden. En een zonnebril gekocht. Blij als een kind een pint gepakt en naar mijn onderkomen gewandeld. Een doorwinterde pelgrim in hart en nieren ontving me als geen ander. Samen een pintje gedronken en gepraat over de Camino. Hij heeft er al verschillende opzitten. Zijn vrouw gaat mijn kleren wassen en drogen. Goed gedoucht, de batterijen allemaal terug opgeladen, WiFi code gekregen. Waterzak voor morgen al gevuld. Alles zo goed mogelijk voorbereid voor morgen weer vroeg te kunnen starten. En nu lig ik op mijn bed te typen. Het eten ruikt al heel lekker. Hij woont zeer chic, in een ouder huis aan de oever van de Dordogne met zicht op Bergerac. Ik kon het weer slechter treffen. Morgen staat er weer een lange tocht op het programma, daarna moet ik terug de kaarten en refuges bekijken. Toeval of niet, maar op bijgevoegde foto zie je boven de haard een St. Jacobsschelp in steen gehouwen. Deze was al aanwezig toen hij het huis kocht.

20-04-17, 16:51 - Ronny Van Steen: Vanmorgen afscheid genomen van Conny. Ik zag een lichte emotie, normaal als je zoveel hebt gedeeld. Een madam naar mijn hart. Een no-nonsens mens. Droge Engelse humor. Vroeg gestart, het was een lange wandeling. 2 km van de refuge naar het pad, dan 27 km en dan nog eens naar de camping, dat maakt net geen 30 km. Ik was gewaarschuwd, veel hoogtemeters, het was relatief zwaar. Maar mijn lichaam kan nu veel aan. Morgen sta ik nog vroeger op (6u) om naar Bergerac te gaan, 30 km. Ik heb al een slaapplaats met eten gevonden. De algemene term in Frankrijk is "njamnjamdodo". Iedereen kent het. Ik hoop vele château's te zien. Het zicht op de kathedraal was heel mooi zo vroeg in de ochtend, en zo verder getrokken naast de 'l Isle, de rivier naast Périgueux. Onderweg slalomde het pad dikwijls in lussen zodat het soms weinig vooruitgang gaf richting het zuiden. Ook veel naaldbomen gezien, de overgang naar de Landes is ingezet. In Bergerac zit ik bijna ter hoogte van Bordeaux. Het schiet op. Nu zit ik op een camping. Voor pelgrims is er een chalet voorzien. Wel 30 €. Maar er is geen andere optie. De refuge 's liggen 3 dagen 30 km uit elkaar. De enkele tussenin zijn veel te duur. Vanavond moet ik kiezen tussen gaan eten, of oud brood met.... saucisse en kaas, net als vanmiddag. Maar eigenlijk wil ik vooral douchen, mijn kleren kunnen wassen, en vooral rust. Dat laatste zal wel lukken. Ik ben voorlopig alleen in de chalet. Houden zo. 

19-04-17, 20:10 - Ronny Van Steen: Aangekomen in Perigueux. Mooi stadje met een zeer mooie kathedraal. In de kathedraal mochten we als pelgrims gratis de historische delen van de kerk bezoeken. Smalle straatjes met hebbedingwinkeltjes gaven je een vals gevoel van vakantie. De Caminoroep zit in je hoofd en laat je niet los. De tocht was plat, zeer weinig asfalt, één van de mooiere dagen. Mijn voeten doen het goed, mijn heup draait terug op 95%. Buiten de normale ongemakken draait mijn lichaam op wieltjes. Ik voel me sterk. Een dag zonder ontstekingsremmers, compeed, zalf.... Ook de software doet het uitstekend. Vooral 's morgens, vlak na mijn vertrek, heb ik een enorm gevoel van connectie of verbondenheid met familie en vrienden. Vooral met mijn ouders, Lieve en onze kinderen. Een zalig gevoel. Ook al kan ik dat gevoel niet de ganse dag vasthouden, ik weet dat die samenhorigheid er ergens is en dat geeft me toch wel een enorm goed gevoel van geborgenheid. Iets wat me totaal zoek was 2 jaar geleden. Morgen loopt Conny verder over de normale route. Ik heb voor de iets langere route over Bergerac gekozen. Deze route is minder belopen. Ik zal haar missen. Ze heeft me alle info gegeven (uit haar boekje gescheurd) mbt de overnachtingsplaatsen . Die zijn er minder op mijn route, we zien wel. Ze wou zelfs bellen om alles al vast te leggen. Dat heb ik geweigerd. Dus terug alleen op stap. Benieuwd hoe dat zal aanvoelen. Veronica heeft ergens een wip van 3 dagen gemaakt. Ook met haar gaat alles goed. Het Franse koppel is terug naar huis. Met tegenzin. Volgend jaar gaan ze waarschijnlijk verder. 

18-04-17, 19:10 - Ronny Van Steen: Vandaag heb ik ze zien vliegen.... vlinders a volenté. In alle kleuren en maten. Het landschap verandert snel. De boeren zijn weerom aan het ploegen en zaaien. Er duikt plots veel bruine aarde op. Mijn heup is beter. Gestart met pijn, na de middagpicknick minderde de pijn. Ik stop het douchen met koud water op de benen om het herstel te bevorderen. Richting de heup moet je wel goed mikken om andere delen tevreden te houden. De laatste week, van iets voor Limoges was er veel beton. Vandaag weer veel door de bossen en de velden gelopen. Dat is ook minder belastend. We slapen weer bij een hospitalero, een vrijwilliger, die voor ons kookt. Hij komt uit Wavre, en heeft ook Belgische bieren in de ijskast staan. Volgens mij ook een echte Bourgondiër. Nootjes, broodjes met tomaat en kruiden en olijven. Hij heeft zijn eigen gasfles, paella brander en pan bij. Dat kan iets worden. Vandaag is de voertaal weer Frans, gisteren Engels. Morgen naar Perigueux. 22 km ideaal om weer op te bouwen. Weer een refuge municipal. 

17-04-17, 18:38 - Ronny Van Steen: Vanmorgen afscheid genomen van onze hospitalero, Jean Filip. Dat viel me zwaar. Een man die je moet leren kennen. Voor een pelgrim was niets te veel gevraagd. Hij was zijn vrouw verloren en hield nu 2 weken alleen de refuge open. Een band van 1 avond die je verder wil uitdiepen, het klikt, afgebroken na 12 uur. Het is belachelijk dat het pijn kan doen. Later op de dag in Thiviers aanbeland. Alles is hier dicht. Geen café, bakker, beenhouwer, 't is eender wat, het is allemaal gesloten. Tochtje van een kleine 20 km. Dat is goed voor mijn heup. En morgen nog zo 'n tochtje. Dat moet voldoende zijn om progressie te voelen. Nu dan het vervolg van een daggeske dat anders verloopt dan al de vorige dagen. We waren al aangekomen om 13u. Eerst ne picknick op een bankske en dan werden we opgehaald door de eigenaar van de refuge. 3 minuten stappen en een gans huisje tot onzer (ook een Frans koppel dat we gisteren leerden kennen overnacht hier) ter beschikking. Dit koppel loopt voor de eerste keer een meerdaagse tocht. Ze lopen 1 week. Ze zijn verkocht en willen zodra het kan de ganse Camino lopen. Er is pils, Grimbergen en rosé. Er liggen eieren en in de tuin staat rozemarijn. We hebben saucisse en kaas. Daar kunnen we een omelet mee maken. Er ligt pure chocolade, dit is meer dan 3 weken geleden, en er is echte koffie. Zonet heb ik een uur in het bad gelegen en drink nu een biertje in de tuin. Internet. Alles ter beschikking. Hoe zalig kan het leven zijn.... De jongedame des huizes heeft zelf ooit de Camino gelopen en stelt nu haar huis ter beschikking van de pelgrims. Ze woont bij haar vriend. De drank mag je betalen als je geld hebt, anders is het ook ok. Je kijk op de wereld veranderd als je geen nieuws kijkt en de Camino loopt. Vele mensen onderweg vragen je of je iets nodig hebt. Een oud vrouwtje opende hier in de straat haar raam en zong met een grote lach een liedje over 10km stappen voor ons. Je hoeft alleen maar terug te lachen. Iedereen nog eens bedankt voor de leuke berichtjes en de paaswensen.

10/04 - 16/04 Crozant - La Coquille

Met na het starten van de fotoreeks bovenaan op de knop  Show info  te drukken komen de opmerkingen van de pelgrim mbt de foto tevoorschijn.

La Coquille - 466 km.

16-04-17, 22:07 - Ronny Van Steen: La Coquille. Een overnachting in een refuge met hospitaleros. Weer iets nieuws. Een beter ontvangst kan je je niet wensen. Pelgrims die tijdelijk een refuge openhouden. Zij weten perfect wat je behoeften zijn. Een praatje, rust, alleen een boek lezen... ze voelen het aan en respecteren dat. Vanmorgen in grijs koud weer vetrokken. Een beetje in mineur, ik heb vannacht pijn gekregen in mijn heup. En gans de morgen wat schrik gehad dat ik moest stoppen om enkele dagen te rusten om de ontsteking te laten genezen. Maar na een trip van 32 km is de pijn toch wat vermindert. En dat kon anders. Nu is het 2 maal 19 km of 1 maal 38 km. Ik moet naar mijn lichaam luisteren. Morgen en overmorgen een korte trip. De natuur verandert zienderogen. Bruine kale bomen werden groen, andere bomen begonnen te bloeien en verliezen nu stilaan hun bloesem, soms sneeuwt het witte blaadjes, de gele weiden met paardebloemen worden wit, het pas enkele weken geleden gezaaide koren krijgt zaad en zal de komende weken van groen in geel veranderen. Nog nooit leefde ik zo lang buiten in de natuur en beleefde ik zo intens deze veranderingen. Je voelt dat je verwilderd, je merkt meer dieren op en voelt alles instinctief beter aan. Rond 14u00 nog een otter gezien. Zojuist nog met 2 Hollanders, Tom en Robby een pintje gaan pakken in het dorp. En daarna met 5 mannen en 2 vrouwen samen gegeten, afgewassen en gezongen. En dan nu, bedtijd.

15-04-17, 17:14 - Ronny Van Steen: Pas om 7u15 opgestaan. 8u ontbijt. Gisteren eerst een goede courgettesoep gegeten met kaas, dan spaghetti met kaas, deze was eerder flauw en ongekruid en dan witloof met appel als dessert. Als je de portie spaghetti moest zien die ik heb gegeten zou je niet denken dat het flauw van smaak was. Dan heb ik de kinderen ingepakt met wat goocheltrucs. Gaan slapen en een goede nachtrust gehad in een te kort bed. Pas om 9 uur op stap vandaag voor een 20 paaltjes. Deze heb ik in 1 ruk uitgelopen. Aangekomen was de refuge dicht en niemand bereikbaar. Ik hoop dat we straks binnen kunnen. Dus maar een pintje gaan pakken. Onderweg nen Holander tegengekomen van 47 jaar. Hij staat vol tatoeages en mager. Heeft zijn werk opgezegd en probeert het 2 jaar uit te zingen zonder te werken. Hij stapt en lift naar Saint Jean Pied de Port en stapt dan de Camino Francès. Speciale kerel. Hij slaapt constant in een tent. Vertrek was grijs en koud maar dat stapt wel beter eens je opgewarmd bent. Er komt net iemand binnen gestapt met een stempel voor mijn credential en zegt dat de refuge nu open is. Wat een service.

14-04-17, 16:01 - Ronny Van Steen: Heb WiFi fon gevonden op een terras op een pleintje. Al een goei 26 km gestapt. Alle herbergen zijn hier bezet door het paasweekend. De herberg van de nonnekes is gesloten, ze moeten pasen vieren. We hebben een herberg gevonden met avondeten en ontbijt. Daar ben ik zeer blij om. Maar wel nog 7 km te gaan. Ik heb hier in Limoges wel nieuwe doppen voor mijn wandelstokken gevonden. Daarvoor moest ik wel 2km omlopen. Maar ik ben terug goed gesteld. Ook TK 2 kousen bijgekocht, deze zitten me als gegoten. 1 paar hangt vol lijm van compeed pleisters. De wandeling begon stijl bergaf gevolgd door een lange klim, terug boven de 400m. En dan de lange afdaling ingezet naar La Vienne, een rivier die door Limoges loopt. Ik zat constant met The River van Bruce Springsteen in mijne kop. Neuriën en fluiten, het kan allemaal helpen. Ik logeer straks net achter Limoges. Dus morgen enkele km minder. Mijn benen en voeten voelen vrij goed aan. Je hoofd wil doorgaan en dwingen het lichaam verder te gaan. Maar ik voel dat ik sneller begin te herstellen.

13-04-17, 20:03 - Ronny Van Steen: Gisteren ben ik vergeten te zeggen dat we waarschijnlijk het hoogste punt van de Camino in Frankrijk hebben gehad, althans vóór de pyreneeën. Mijn hoogtemeter gaf 674 m aan. Jan moet dat eventueel maar eens checken in BaseCamp als hij er zin in heeft. 

Vandaag ben ik volgens mijn boekje in het totaal vlotjes over de 400 km gegaan, op gps zijn het er al meer. Het schiet goed op. Vandaag zijn we, Conny en ik, in St Leonard de Noblat belandt. 31km op de teller. Het ging vlotjes, beter dan de 20 km van gisteren. Conny heeft last van op de bolle wegen te lopen aan haar voet. Morgen een korte etappe naar Limoges, bijna halfweg Frankrijk. We willen daar bij de nonnekes gaan slapen maar die hebben deze dagen geen tijd voor pelgrims, ze zijn met pasen gesloten. We zullen goed moeten opletten dit weekend om eten en slaap te vinden. Het is hier een goede herberg met eten, koffie, melk een wasmachine en een droogkast. Wat wil ne mens nog meer. Geen handwas vandaag, pas de tweede keer op de trip dat we een wasmachine hebben. Dat gaf me de tijd om hier vlak tegenover de kerk binnen te wippen. Het gezang konden we horen hier aan tafel tijdens het eten. Witte donderdag, voetwassing. Wat ik thuis niet doe, naar de mis gaan, doe ik hier dan wel. Raar! De nieuwe doppen onder mijn wandelstokken hebben er de brui aan gegeven. Versleten, ik zit erdoor. Misschien vind ik er morgen nieuwe in de Decathlon in Limoges.

12-04-17, 19:02 - Ronny Van Steen: In de herberg mijn wandelstokken vergeten. (Ik had mijn tent onder de arm) om naar de post te gaan. En dan mis je ze niet. Dus eerst terug naar af. Dan even verkeerd gelopen voor ik terug op de gemarkeerde route zat. Dwz een km extra. Wat de kop vergeet moeten de benen bekopen. Nu zit ik in Châtelus-le-Marcheix. Gans de dag alleen gelopen. In stilte en met wat geluk zie je weer een ree of.... De eerste km's waren gewoontjes. Daarna een kleine 10 km over de oude route gelopen. Dat geeft je toch een heel apart gevoel. Je gaat over een smal pad waar door de eeuwen heen miljoenen mensen hebben gelopen. Aan beide kanten lagen stenen. Fascinerend. Als die stenen konden vertellen. Onderweg weer een vossenburcht gezien, maar voor de vos moet je meer geluk hebben. En daar was hij dan, aan het jagen, boven op de heuvelrug. Even getwijfeld, je wil verder, maar dan met goede hoop, laag bij de grond met de rugzak naar boven geslopen. En het is me gelukt tot op 25 á 30 m. Dan gewacht met trekken tot hij omkeek. Deze 25 minuten waren niet verloren maar werden het hoogtepunt van de dag. Nu gaan we eten. Blikvoer, maar het zal smaken, en, de verantwoordelijke bracht net enkele biertjes. En santé.

12-04-17, 08:35 - Ronny Van Steen: Ben vroeg opgestaan maar nog niet vertrokken. Ben al 3 kwartier startklaar maar ik ga eerst naar de post. Ik stuur mijn tent, 2 batterijen en een korte broek terug. Ik denk deze niet nodig te hebben. Gewicht, een 2.3 kg. Om 9 u gaat de post open. Daarna ga ik vliegen. De rugzak weegt dan zonder 2 liter water en zonder eten 14 kg. Met voeding een 16.5 kg bij vertrek. Seffens vertrek ik naar Châtelus-le-Marcheix.

11-04-17, 21:29 - Ronny Van Steen: Nog in de gauwte, dank aan al degenen die me af en toe een nieuwtje melden of een berichtje sturen. Leuk om 's avonds iets van het thuisfront te kunnen lezen. In verbondenheid. Ronny 

11-04-17, 20:52 - Ronny Van Steen: Vandaag teveel asfalt. Maar zeer mooie uitzichten en dat maakt alles dan weer goed. Veel groene weiden met gele bloemen. De natuur ontploft. Ik ben vertrokken toen alles nog bruin was, nu staat echt alles in bloei. Op 2 weken tijd. De glooiende landschappen versterken de schoonheid. Goei periode gekozen om te vertrekken. Vandaag samen gelopen met Conny, van Alaska. We hebben een omweg gemaakt via de GR ipv de Camino te volgen om een mooiere tocht te hebben. Tijdens onze middag picknick aan tafel beland met Fabrice. Hij zat net zijn boterhammen op te eten, lunchpauze tijdens zijn werk. Het leverde weer mooie gesprekken op. Ik zie hem ooit ook nog vertrekken als de tijd rijp is. Later op de middag (op de GR), op de omweg dus, probeerde een boer met de nodige problemen ne stier van wei te verplaatsen om zijn werk te gaan doen bij de koeien, de gelukzak. Het leverde weer een mooi tafereel op. Morgen staat er ne klim naar 700 m op het programma. Je kan de tocht, met de dorpen, en de hoogtemeters volgen op : WWW.VEZELAY-COMPOSTELLE.EU . Daarjuist voor ons Conny gekookt. Pasta kippenvleugel, ui, paprika, roomkaas, champignons en de saus ingedikt met een pakske preisoep dat ik hier vond. Baguette en kaas. Den Duitser, (27 jaar) die hier in de herberg zit at niet mee, hij was al hamburger gaan halen. Met die kerel krijg ik moeilijk contact. Hij is al 2 maanden onderweg zoals hij zelf vertelt, vanuit Duitsland, maar hij is nog spierwit en is nergens verbrand, en doet 15 á 20 km per dag. Ook Conny denkt dat er iets niet klopt. We zien wel. Erik en JF van het legioen stuurden me vandaag een mail. Zij zitten al 2 dagen voorop. Niet te doen die kerels.

10-04-17, 19:57 - Ronny Van Steen: De eerste 5 km vanmorgen waren de mooiste van heel mijn camino. Nog veel mooier dan gisteren. Enkele km verder het kikkerconcert. Weer zo'n blij moment. Je traag voortbewegen heeft zo zijn voordelen. Zelfs met je fiets zoef je er zo voorbij. Ik merk dat ik langzaam loop. Dikwijls onbewust. Je kan een camino niet uitleggen aan iemand die het nog niet gedaan heeft. Je moet het zelf ervaren. Vergelijk het met hoe het voelt om met een motor te rijden. Ik kan het iedereen aanbevelen. Daarna ging de wandeling wat bergaf. Veel asfalt. Volgens het boekje 24 km, in de praktijk tot aan de herberg werden het 28.5 km. Ik weet ondertussen dat je er telkens een 3 km mag bijtellen. Hier in de refuge is ne Vlaming komen binnenfietsen. Leuke kerel, 57 jaar. Hij komt van Lourdes en moet zondag terug thuis zijn, hij is leraar. Hij fietst naar Vézelay. Morgen een kort tripke. Dan kan ik 's avonds nog eens wat leze. Dat is al 3 dagen geleden. Gewoonlijk lig ik in bed rond 9 a 10 uur. Seffens nog eten maar onze gastvrouw is nog niet terug en ze moet alles nog klaarmaken. Het zal weer laat worden.

03/04 - 09/04 Brécy - Crozant

Created with flickr slideshow.

289 km - Crozant

09-04-17, 22:50 - Ronny Van Steen: De man die ons uitnodigde was ne moslim. Robert. Een uur later dan gepland, een misverstand, maar geen erg. We hadden ondertussen al wel in de herberg geboekt. Hele fijne kerel en wat een gastvrijheid. Zijn vriend was daar met zijn vrouw en kind van 9 maand oud. Gesluierd. Maar een communicatief sterke vrouw. Een donkere huidskleur maar wat een bijouke. Ze wilde om 21u00 nog beginnen koken voor ons maar we hebben bedankt. We moesten nog douchen en kleren wassen. Jammer dat we niet meer tijd hadden. Uiteindelijk zijn we in de refuge beland. Wie loop ik daar tegen het lijf ? Drie Belgen. Van Booischot. Ne volleybaltrainer waarmee ik samen nog de gewesttrainingen heb gegeven. Morgen hebben ze hun laatste tocht. Volgend jaar trekken ze verder. Wat een speciale dag. 

Steen, je bent nu bijna 14 dagen op de weg. En voor mij is het allemaal zo herkenbaar, verdomme toch, bijna op de jaloersheid na. Nu geldt alleen nog de weg voor jou.... ik herken de prioriteiten die je nu begint te stellen. Je schrijft ... ik hou ook van de eenzaamheid ... en verder schreef je hieronder in de bijdrage van gisteren .... de mooie sterrenhemel. Ik heb het in 't rood gemarkeerd. Het loslaten begint nu, ook de korte vriendschappen waarvan je hebt geproefd moet je uit handen geven. In le Barp in de Landes bij madame Eliza zat ik eveneens onder een prachtige sterrenhemel. 't Was alsof je de sterren kon aanraken, zo puur. 
Hier, bij de linken met het relaas : 

1°     naar Le Barp
2°     vertrek uit Le Barp

Daar heb ik ondervonden dat loslaten pijn doet maar tegelijkertijd is het een verplicht onderdeel van een Camino. Het was na mijn eerste ontmoeting met een pelgrimme, Lorelyne, een jonge comédienne uit Parijs. Enkele dagen tevoren had ik afscheid genomen van dat wicht en daar op dat terrasje kreeg ik een telefoontje van haar. Het ging haar goed. Daarvoor had ik al meer dan 1000 km alleen gestapt. Als je dan de hoorn neerlegt, die verbondenheid hebt gevoeld en naar die imposante sterrenhemel kijkt .... opnieuw, het is niet te verwoorden. Mensen die je er later over zullen aanspreken of zij die er naar vragen zullen dat ' loslaten' en de magie van het onderweg zijn nooit begrijpen. Je zult het zelfs ook nooit kunnen verwoorden. Nu ben je volgens mij bij een milestone aanbeland. Eén die je niet ziet maar wel voelt. En het is niet de laatste want je moet verder. Une étoile qui s'éteint, n'éteint pas le ciel. Naar dat liedje 'Espérer' heb ik wel 10 keer geluisterd op mijn I-pod, alleen en onder die gigantische sterrenhemel. Rillingen. Maar maat, nu dat ge al een taalbad Frans hebt gehad met die mannen van het Légion zult ge wel de tekst kunnen begrijpen.



                                              Espérer -M. Sardou

Si tu es différent de tous ceux qui s'accrochent aux tarots, au bon dieu
L'horizon n'est pas loin, 
tu en verras la fin 
Tu iras mieux 

Si le monde ne va pas où tu vas 
Si la vie n'est pas celle que tu crois 
Si nulle part où aller, 
si personne à aimer que la nuit devant toi 

Espérer, parce que la terre est belle 
Quand une étoile s'éteint, elle n'éteint pas le ciel 
Espérer, et encore et encore 
A fatiguer la mort, à la faire hésiter 

Si les hommes te font peur, te font taire 
Parce qu'ils aiment juste l'amour à faire
Même si rien n'est normal, même si tout est fatal 
C'est la vie, c'est l'enfer 

Espérer, parce que ça vaut la peine 
C'est pas toujours la haine, c'est aussi de l'amour 

Espérer, parce que tu es en vie 
Même si t'as pas choisi, ni l'endroit, ni le jour
Espérer, parce que la terre est belle 
Quand une étoile s'éteint, elle n'éteint pas le ciel 

Espérer, espère avec ton cœur 
La réponse est en toi, la question est ailleurs 
Espérer 

09-04-17, 19:03 - Ronny Van Steen: Wondermooie wandeling vandaag. Langs La Creuze. Weer reeën gezien. Deze keer zeer kort bij. Steile klimmen gedaan en zware afdalingen. Onderweg ben ik zonder drinken gevallen. Ik vroeg een man die gras aan het afrijden was om water. Ik werd onmiddellijk uitgenodigd om vanavond met zijn familie te eten en om er te blijven slapen. Hij ging zijn broer ook uitnodigen en ne Waalse Belg die hij kent. En dit alles samen met een 67 jarige vrouw van Alaska die ik enkele uren voordien heb leren kennen. Zij heeft de zuidelijke route gedaan. Die komen hier bij elkaar. Er moet nog een Waalse vrouw onderweg zijn maar die doet maar 10 km per dag. Die kom ik waarschijnlijk niet tegen. Ik heb gans de dag alleen gewandeld, behalve de laatste 5 km. Ben nu dus in Crozant beland. Gelukkig was hier uitzonderlijk een bakkerke open. Daar heb ik patekes gekocht en een soort fruitcider. Niks anders te vinden maar ik ben al content dat ik er niet met lege handen moet aankomen. Ik ben curieus wat de avond zal brengen. 

08-04-17, 21:45 - Ronny Van Steen: We zitten in Le Pêchereaux. Een 20 kilometerkes. Wel te laat vertrokken, onderweg te veel op elkaar gewacht, te veel tijd verloren. Morgen ga ik weer alleen op stap. Dat doe ik eigenlijk nog het liefst. Ik hou wel van compagnie maar ook van de eenzaamheid. Ik heb nog niet beslist waar ik naartoe ga. 20 of 30 km. De herberg vandaag is wel duur. 17€. 3€ meer dan gewoonlijk. Mooi gebouw maar er is niets aanwezig. Geen zout, olie, handdoeken om af te drogen... Een rijke mooie omgeving maar geen besef van de noden van pelgrims. Geen winkel in het dorp en niets voorzien in de ijskast. Gelukkig kregen we een lift naar het "Centre du commerce", we moesten wel te voet terug. Ook ikzelf besef dat mijn prioriteiten wijzigen. Vooral een goede avondmaaltijd en onderkomen vind ik belangrijk. Morgen komen we waarschijnlijk niets tegen om inkopen te doen in de voormiddag. Zondag is na de middag alles gesloten in Frankrijk. Dus voor morgen al een baguette, doos vis, beschuit, ne saucisse en kaas gekocht. En als ontbijt graanrepen met vruchten. Daar moet ik het morgen mee doen. Daarnet wel pasta, kip, pesto, champignons, kerstomaten en roomkaas klaargemaakt. Mijn kookkunsten worden stilaan wel geapprecieerd. 2 flessen wijn voor 3 man gingen er vlotjes in. Bekijk de etiketten maar eens. Het lijkt wel een Vlaamse serie. Nog net even buiten geweest, een kwaakconcert van kikkers, mooie sterrenhemel, een vleermuis, het kan niet op. Morgen sta ik op om 6u30. Dan ben ik zeker alleen. Veronika en Samia, de Algerijn, slapen uit. Slaapwel. 

07-04-17, 16:33 - Ronny Van Steen: Gisteren zeer goed ontvangen bij Françoise. Ze had verse linzen gaan plukken. Met ne goeie worst, mosterd en sla. Ik eet als een paard en ben al 2 kg afgevallen. Goeie babbel gehad met Françoise. Het klikte meteen tussen ons. Ze was bij het afscheid zelfs wat emotioneel met hetgeen ik in het gastenboek had geschreven. En ik heb geen woord gelogen. Ze verzorgd ook de Compostellamarkeringen. Haar huis ademde de sfeer uit net als zijzelf. Ze heeft me vanmorgen terug aan het station afgezet daar waar ze me had opgepikt. De Jacobus zal fier zijn dat ik niet foeter. Om 6u30 opgestaan, om 8 u beginnen wandelen. Eerst even vechten tegen de koude en mijn machinerie om die terug op gang trekken. Maar het ging vlotjes. 22km. En wie komt er nu net binnen gestapt ? Ons Veronika met ne Fransman, Samia. Het gaat nu heel goed met haar. Rugzak 5kg lichter. Alstublieft! Ze ziet er stralend uit. Seffens gaan we met ons drieën inkopen doen. Met een fleske wijn om de reünie te vieren. De legionairs gingen vandaag 50 km doen. Die zijn niet te schatten. Vandaag een eekhoorn en nen otter gezien. Weerom fantastisch. 

06-04-17, 15:15 - Ronny Van Steen: Ik ben een uurtje geleden aangekomen in Châteauroux. Tochtje van 23 km. Vanmorgen opgestaan om 06u00, 06u30 ontbijt en om goed 07u00 vertrokken. Ik was maar net de velden in als een familie everzwijnen mijn pad kruiste. Op amper 30 m. Ik heb ze kunnen fotograferen. 4 grote en een 15 biggen. Fantastisch! Alles werd muzikaal opgeluisterd door het gezang van leeuweriken. Ze vlogen hoog op en floten in 1 adem minuten lang. National geoghrafic life. Om 16u15 heb ik aan het station afgesproken met mijn nieuwe gastvrouw. Mijn achillepees doet het goed maar ik ben wel ontstekingsremmer aan het pakken en heb zalf gekocht. Ik heb ook mijn wandeltempo laten zakken. Luisteren naar je lichaam is de boodschap Nu eerst een pintje pakken.

05-04-17, 19:42 - Ronny Van Steen: Ben op mijn bestemming. De eerste keer de kaap van de 30 overschreden. Exact 31 km. Meer dan voldoende. Pas om 16.30 gearriveerd. Maar ik had goeie benen. Enkel tendenitis in mijn linker achillepees. Moet ik zeer goed in het oog houden. Ben al een zalfke gaan halen en morgen koop ik onststekingsremmer. Nog een feestje, kaap 200 km overschreden. En dan. De gastvrouw hier wil ook onze kleren wassen. Ik leg ze dus voor de wasmachine, neem nieuwe kleren en ga douchen. Pikant detail, de dame neemt ook mijn verse kleren en steekt ze mee in de machine. Ik was dus genoodzaakt om met een klein handdoekske naar beneden te gaan waar JF en Erik zijn, en ook de dame. Op zich nog altijd geen probleem. Ik buk me met de rug naar de veranda en moet de handdoek lossen om nog eens verse kleren uit mijn rugzak te nemen. Nog steeds geen probleem ware het niet dat de coiffeuse van ernaast binnenkomt langs de veranda. Binnen zonder bellen. Hilariteit alom, ik me van geen kwaad bewust.  Je kan je voorstellen wat een zicht, ik, mijn ... ander onderwerp. Nu gaan we samen eten. Onze gastvrouw kookt voor ons. Ik ben alvast een fleske wijn gaan halen. Gezondheid. 

05-04-17, 11:46 - Ronny Van Steen: 11u en al 15 km gedaan. Om 7.30u was ik al de baan op. Ik heb net mijn overnachting vastgelegd in een APD 'Acceuil Pèlerin à Domicille'. Weer bij mensen thuis. Altijd een geruststelling dat je onderdak vastligt. En ik ben ineens uitgenodigd om mee te eten. De legionairs waren om 5u al uit bed. Er was echter een groot probleem. Eric heeft 2 paar sokken bij, van ieder paar was hij er 1 kwijt. Tot grote ergernis van JF die naar zijn goesting te lang moest wachten. Gisteren nog een leuke avond gehad met ons vieren. Bleek dat Eric een kolonel was, daar lopen er niet te veel van rond. Je geeft het hem niet aan want het is echt een aimable kerel. Veronika, dat is een ander verhaal, haar voeten zijn te zwaar gehavend om mee verder te trekken. Ze ging uitslapen tot 9u. Aan de overkant is de post en ze ging overbodig materiaal naar huis sturen. Goede beslissing. Ze ging 14 km doen vandaag tot in Issoudin zodat haar voeten kunnen herstellen. Ik ga door tot Neuvy Pailloux. 26 km. Vero gaat misschien een stuk de trein nemen om op tijd in Compostella te geraken. Dus terug alleen de baan op. Dubbel gevoel. Typisch de Camino.

04-04-17, 21:11 - Ronny Van Steen: Aangekomen in Chârost. 27km. Meer dan genoeg. 90% over geasfalteerde weg, matig tot druk verkeer. De voeten weer moeten intapen. Geen mooie wandeling, daar waren we het met zijn vieren over eens. Veronika zakt tegen het einde van de dag telkens wat in, te zware rugzak. Ze moet het zelf ondervinden. Beste leerschool. Ook de legionairs zeggen dat ze met deze rugzak niet in Compostela geraakt. Enige optie, overtollig luxemateriaal en/of tent terugsturen naar Rusland. Ze moet ook meer gaan drinken om ontstekingen tegen te gaan. We waren Erik onderweg weer tegengekomen, JF was al op de bestemming, 2u voor ons. Niet te doen die kerel. Hij heeft voor ons de gemeentelijke refuge al gaan vastleggen en wat boodschappen gedaan. Aangekomen eerst een pintje gepakt met de mannen, en onderweg heeft Erik voor Veronika (zij was in de refuge gebleven) een gateauke gekocht, ze werd zot van contentement. Ze wordt echt wel verwend. Seffens gaan we samen eten. We hebben brood, kaas, saucisse, paté en een doos vis. Thee en gekookte granen van Veronika en water. Ik moet nog afspreken waar we morgen naartoe gaan en of we samen blijven. Veronika wil voor 14km gaan, ik voor 27km. Waarschijnlijk slaapt ze uit en vertrek ik. Moeilijke beslissing ! Slaapwel. 

Nen Duvel Begot

04-04-17 : Op stap met de legionairs

03-04-17, 18:56 - Ronny Van Steen: Vanmorgen dus laat vertrokken. Het werd redelijk warm en ben ook wat verbrand. We lopen naar het zuiden, vooral in de voormiddag, dus vooral aan de linker kant verbrand. Na 2u wandelen kwamen we 2 Fransmannen tegen. Beide 60 jaar. Jean-Fillip en Erik. JF zo scherp als een mes, Erik kwakkelde meer van links naar rechts dan hij voorwaarts liep. Bleek dat hij 8 maanden geleden zijn knieen had laten verwijderen en er 2 metalen in de plaats had laten zetten. Zijne maat ging er als een speer vandoor en lag 1 of 2 uur later ergens in het gras, de volgende keer was hij al aangekomen. Het bleken er 2 van het vreemdelingen legioen te zijn. Groot respect voor wat Erik doet. Hij hoopt iedere dag de avond te halen en zo tot in Compostella te geraken. Wat ne kerel. Als hij in Compostella geraakt ging hij de operatiekosten van de arts terugvorderen omdat hij zo veel goede reclame heeft gemaakt.  Na de aankomst hebben we eerst iets gedronken op een terraske en daarna de prachtige kathedraal bezocht. Veronika haar rugzak is veel te zwaar. Morgen gaan we Van Bourges naar Charost. 26km. Ik hoop dat ze het haalt. Maar het is echt een taaie, een doorzetster. Het alternatief is een camping op 16km maar deze is gesloten. Ze moet ook voor 12 juni aankomen in Compostella, dan starten haar studies weer.


143,5 km Bourges
03-04-17, 07:30 - Ronny Van Steen: 6.45 opgestaan. Er is gelukkig koffie, jammer genoeg geen melk. Wel staat hier nog confituur. Oud rugzakbrood en beschuit. Mijn reisgezelle is 's morgens moeilijk in beweging te krijgen rond dit uur. Maar het lukt beter en beter. Ik heb al thee voor haar gemaakt. Een beetje bevaderen mag wel.

27/03 - 02/04 Vézelay - Brécy

Created with flickr slideshow.

02-04-17, 19:22 - Ronny Van Steen: Vandaag aangekomen in Brécy. Goei benen vandaag, beter dan gisteren. Veronika, en niet Veronike, had slechtere benen. Ze had wat last vandaag. Vanmorgen 2 reeën aan de refuge gezien. Onderweg nog 4 herten op een giganisch veld. Het blijft toch fascineren. Daarnet ons slapen voor morgen al geregeld in Bourges. Weer donativo, we krijgen er ook eten. Die mensen zijn wel pas thuis van hun werk om 18u00 en kunnen pas laat binnen. We staan wel op om 6.45u zodat we op tijd aankomen. We willen zeker de kathedraal bezoeken met zijn 305 trappen. Dat vertelde ons ne oude local bij "Chez Cloudine", een cafeeke waar we de sleutel van ons verblijf konden afhalen. We slapen boven een theater/parochiezaal. Bij Cloudine hebben we ne pelgrimsmenu gegeten. Kalfsblanket met petatte, weer in witte saus en paddestoelen. Ik ben echt veel aan het eten, maar het is nodig om mijne kathedraal van een lichaam draaiende te houden. Seffens nog een fles water gaan kopen bij ons Cloudine voor morgen. En dan een boekske lezen. Het zit er weeral op voor vandaag.

01-04-17, 21:40 - Ronny Van Steen: Vandaag laat vertrokken 10.00u. We moesten maar 19 km doen. Overnachting geboekt in Pouligny. Onderweg gestopt voor een picknick. Veronike had nen appelsien, saucisse, en een stuk baguette van 3 dagen oud. Ik een ander soort saucisse, een stukske kaas en overschot van beschuit. En niet te vergeten nen appel. We hadden zelfs overschot. Niet te geloven, maar ik bevroor met een trui, windstopper en ne sjaal. Zij in T-shirt. Zuiver Russisch bloed. We werden pas tegen 16u30 op een privé adres voor pelgrims verwacht en waren te vroeg. Dus maar ene gaan scheppen en in het aanpalend cafeeshoppeke een fleske Cotes du Rhône gekocht. Onze gastvrouw, 84 jaar, haar man was net overleden, had vis, rijst, salade met dressing, petatten met bechamel en kip, compote en kaas klaargemaakt. Te zot om op te noemen. Prijs...donativo. Lees ik heb vertrouwen in mensen. Marine le Pen zag ze niet zitten, maar ze begreep de verrechtsing wel met haar pensioentje van 1000€. Samen met haar hebben we dat fleske wijn gekraakt. Zalige avond. Morgen gaan we naar Brécy. Tussen haakjes, de Loire overgestoken en de 100km grens overschreden. 

81,5 km

31-03-17, 19:25 - Ronny Van Steen: Nu zit ik in ne "refuge pélerin municipal" in La Charité sur Loire. Een klein kitchenetteke, 6 stapelbedden en douche en wc op de gang met ne sleutel. Toch word je daar gelukkig van, een beetje thuiskomen. Van deze refuge heb ik wat fotokes bijgevoegd. Geen WiFi. Dan maar even via roaming. Binnen 2 maand schaffen ze dat af, maar nu nog betalen, pech. Morgen een korte rit. 19 km, en ik mag pas bij m'n gastgezin binnen om 16u30. Dwz uitslapen, op 't gemakske ontbijten en hopen dat het niet te veel regent zoals voorspeld. Bourges ligt op 62 km, te veel voor in 2 dagen. We maken er dus 3 van. Nu een doos cassoulet eten, maar morgen eet ik mee in mijn gastgezin. Ik vroeg naar de prijs...donativo. en net nu ik op deze eigenste moment mijne eerste hap wil doen...wie komt er binnen...mijn Russische vriendin... 30min later ... we hebben de cassoulet verdeeld. Een glazeke wijn erbij, en 't is weer feest. Salu, tot later.

31-03-17, 13:13 - Ronny Van Steen: Gisteren 8.45u, nog wat aan het lezen in mijn bed. Tijd om mijn boek weg te leggen, de vaakluizen begonnen te bijten. "Hallo messieur, ouvre la porte svp, un autre pelegrin." Een jonge Russische stond afgepeigerd voor de deur. Na een babbeltje wou ze niets liever dan douchen, en dat deed ze ook, wel een half uur. Voor haar was het hier veel te warm. Daar ze hoogblond is was ze fel verbrand. Ze was die dag pas tegen tienen aan het stappen. Ook vanmorgen toen ik vertrok nog een teken van leven. Ik was op stap tegen 7.45u. Ik heb dan maar een briefje gelegd met de gebruikelijke "buen camino". Misschien zie ik haar nog wel ergens onderweg de komende dagen want ze gaat ook tot Compostella. Nu nog 6 km tot La Charité sur Loire. Met schrijffouten hou ik me niet bezig, dat doet de Jan wel op zijne blog. Daar vind je allen ook een kaartje langswaar ik stap en nog veel meer ..... "Janswandelblog" en "Wandelen op Vlaamse bodem"

30-03-17, 14:48 - Ronny Van Steen: Gisterenavond decadent gegeten. Dit is niet pelgrimeren. Het was schandelijk. Brood met locale paté en saucisse. Ik dacht dat ik van tafel kon maar toen kwam pas het hoofdgerecht. Gebraad met patatjes in room. Daarna 4 soorten kaas. En als afsluiter appelgebak, schandelijk groot stuk. Michel en z'n vrouw hadden echt hun best gedaan voor mijn verjaardag. Alles werd uiteraard begeleid door een goe fleske wijn. Vandaag ben ik in Arbourse beland. Ne gemeentelijke herberg. Voorzien van wat pelgrimsproviand. Net een dozeke vis gegeten met "petits pain grillés au blé complet", maw. beschuiten. Vanavond een blik ravioli, gelukkig ligt er een fleske rosé. Dat heb ik al aangesproken. Totale kostprijs : 7€. Gisteren nen haas en een ree gezien. Vandaag 2 reeën en 2 herten, en als toetje een marter op amper 10 meter. We bekeken elkaar als een koe naar een trein. Echt een schoon beest. Nu nog mijn waske doen. Het is prachtig weer maar morgen draait het. Overmorgen regen voorspeld. Morgen ga ik naar .... ik word onderbroken door la marie in gezelschap van de herberg verantwoordelijken. Een glaasje wijn sloegen ze niet af. Morgen dus naar La Charité sur Loire. 

De Ronny viert zijn verjaardag

29-03-17, 16:04 - Ronny Van Steen: Gisterenavond ne vegetarische maaltijd. Ik had het pas door als het op was. Dit zou me thuis niet overkomen. Klaargemaakt door An en Mick. Een Australisch koppel dat voor die Hollandse werkt. We hebben samen gegeten samen met de zoon. Ik kreeg 2 glazen wijn maar ze leken meer op shotsjes. 't Was ne leuke avond. 
Vanmiddag ben ik Isabelle tegen gekomen. Ze was op terugweg van Compostella. Te voet. Ze is naar ginder gewandeld en loopt nu terug, maar in stukken. Ze vertelde me dat ik pas de 2de pelgrim was die ze tegen kwam op 10 dagen. Het ziet er naar uit dat ik tot de Spaanse grens alleen zal lopen. Voorlopig heb ik er geen last van.
Vandaag 21 km gewandeld. Ben weer in een b&b beland. De nachten zijn hier echt heel koud en vochtig voor mijn tentje. Weer boven budget dus maar ik kan vanavond mee eten. Nu wat lezen in mijn ereader. Mijn benen en voeten doen het voorlopig goed. Hout vasthouden.

28-03-17, 17:55 - Ronny Van Steen: Om 6.30u opgestaan.eerst naar de kapel vd basiliek gegaan. Daar waren gezangen van 6 broeders en 11 zusters. Duurde een half uurtje. Was leuk. Ik werd als pelgrim naar voor geroepen en werd terug gezegend. Als ik terukom ben ik nen heilige. Om 8.30u was ik schup. Planning was rustig te starten,17 km. In St Germain was zowel de herberg als de camping dicht. Dan maar door wandelen. Meer dan 28 paaltjes. Ik heb nu juis gedoucht en gewassen. Seffes eten samen met de uitbaatster en haar zoon. Hollanders gegot.

28-03-17, 13:58 - Ronny Van Steen: Op de thalys een Roemeense dokteres leren kennen. Die heeft me wegwijs gemaakt in de metro en op de koop toe mijn ticket betaald. Ook mijn stapmaten en mijn broer waren me komen uitzwaaien en hadden geluksbregertjes mee. Mijn eerste twee stempels zijn ook binnen. Een bureauke van het Compostella genootschap en ne pelgrimherberg. Ik slaap alleen op een kamer van 10 man. In het keukentje een doos linzen opgewarmd en een fleske bourgogne wijn open getrokken. Ik zit hier in de streek. Morgen de eerste tocht,maar ok ga het proberen rustig te houden. 

27-03-17, 08:58 - Ronny Van Steen: Allemaal mercie. Trein is net vertrokken 

26-03-17, 20:42 - Ronny Van Steen: Vandaag laatste avond. Vrijdag feestje op de verjaardag van Nancy, samen met de vrienden, gisteren uitgenodigd bij mijn broer Bruno, vandaag afscheid bij mijn schoonouders met de familie. Genieten is dat. Mijn broer, Bruno Van Steen heeft me een steentje meegegeven om neer te leggen aan het fero de cruz. Mijn rugzak is afgeklokt op 16.2 kg. Niet slecht. Seffes nog ne whisky bij de Pat en Ilse. Het leven is weer draaglijk. Morgen de trein om 8.30u in Berchem en de thalys om 8.43u in Brussel zuid. Aankomst in Vezelay rond 15.30u. Het voelt allemaal goed aan.

23-03-17, 22:10 - Ronny Van Steen: Vandaag do 23 maart, de laatste wandeling gemaakt voor mijn vertrek, nu maandag, met de stapmaten. Jan, Marc en Michel. Den Hugo kon jammergenoeg niet mee. Een prachtige wandeling in Lommel van 22 km. Een mooie training, maar zonder zware rugzak. Nog wat raad meegekregen van ervaren wandelaars. Jan en Hugo hebben beide al 2 pelgrimstochten op de teller staan. En dan 's avonds de eerste pelgrimsemotie,... afscheid nemen. Raar! Deze week heb ik veel aanmoedigingen gekregen, en dat doet deugd. Ik vond het ook sraf dat veel mensen me vroegen om voor hen te bidden of gewoonweg een kaarske aan te steken in Compostella. Maar de weg is nog heel lang, en het boezemt me wel een beetje angst in. Logisch, gezonde angst voor het onbekende.