La Coquille - 466 km.
16-04-17, 22:07 - Ronny Van Steen: La Coquille. Een overnachting in een refuge met hospitaleros. Weer iets nieuws. Een beter ontvangst kan je je niet wensen. Pelgrims die tijdelijk een refuge openhouden. Zij weten perfect wat je behoeften zijn. Een praatje, rust, alleen een boek lezen... ze voelen het aan en respecteren dat. Vanmorgen in grijs koud weer vetrokken. Een beetje in mineur, ik heb vannacht pijn gekregen in mijn heup. En gans de morgen wat schrik gehad dat ik moest stoppen om enkele dagen te rusten om de ontsteking te laten genezen. Maar na een trip van 32 km is de pijn toch wat vermindert. En dat kon anders. Nu is het 2 maal 19 km of 1 maal 38 km. Ik moet naar mijn lichaam luisteren. Morgen en overmorgen een korte trip. De natuur verandert zienderogen. Bruine kale bomen werden groen, andere bomen begonnen te bloeien en verliezen nu stilaan hun bloesem, soms sneeuwt het witte blaadjes, de gele weiden met paardebloemen worden wit, het pas enkele weken geleden gezaaide koren krijgt zaad en zal de komende weken van groen in geel veranderen. Nog nooit leefde ik zo lang buiten in de natuur en beleefde ik zo intens deze veranderingen. Je voelt dat je verwilderd, je merkt meer dieren op en voelt alles instinctief beter aan. Rond 14u00 nog een otter gezien. Zojuist nog met 2 Hollanders, Tom en Robby een pintje gaan pakken in het dorp. En daarna met 5 mannen en 2 vrouwen samen gegeten, afgewassen en gezongen. En dan nu, bedtijd.
15-04-17, 17:14 - Ronny Van Steen: Pas om 7u15 opgestaan. 8u ontbijt. Gisteren eerst een goede courgettesoep gegeten met kaas, dan spaghetti met kaas, deze was eerder flauw en ongekruid en dan witloof met appel als dessert. Als je de portie spaghetti moest zien die ik heb gegeten zou je niet denken dat het flauw van smaak was. Dan heb ik de kinderen ingepakt met wat goocheltrucs. Gaan slapen en een goede nachtrust gehad in een te kort bed. Pas om 9 uur op stap vandaag voor een 20 paaltjes. Deze heb ik in 1 ruk uitgelopen. Aangekomen was de refuge dicht en niemand bereikbaar. Ik hoop dat we straks binnen kunnen. Dus maar een pintje gaan pakken. Onderweg nen Holander tegengekomen van 47 jaar. Hij staat vol tatoeages en mager. Heeft zijn werk opgezegd en probeert het 2 jaar uit te zingen zonder te werken. Hij stapt en lift naar Saint Jean Pied de Port en stapt dan de Camino Francès. Speciale kerel. Hij slaapt constant in een tent. Vertrek was grijs en koud maar dat stapt wel beter eens je opgewarmd bent. Er komt net iemand binnen gestapt met een stempel voor mijn credential en zegt dat de refuge nu open is. Wat een service.
13-04-17, 20:03 - Ronny Van Steen: Gisteren ben ik vergeten te zeggen dat we waarschijnlijk het hoogste punt van de Camino in Frankrijk hebben gehad, althans vóór de pyreneeën. Mijn hoogtemeter gaf 674 m aan. Jan moet dat eventueel maar eens checken in BaseCamp als hij er zin in heeft.
Vandaag ben ik volgens mijn boekje in het totaal vlotjes over de 400 km gegaan, op gps zijn het er al meer. Het schiet goed op. Vandaag zijn we, Conny en ik, in St Leonard de Noblat belandt. 31km op de teller. Het ging vlotjes, beter dan de 20 km van gisteren. Conny heeft last van op de bolle wegen te lopen aan haar voet. Morgen een korte etappe naar Limoges, bijna halfweg Frankrijk. We willen daar bij de nonnekes gaan slapen maar die hebben deze dagen geen tijd voor pelgrims, ze zijn met pasen gesloten. We zullen goed moeten opletten dit weekend om eten en slaap te vinden. Het is hier een goede herberg met eten, koffie, melk een wasmachine en een droogkast. Wat wil ne mens nog meer. Geen handwas vandaag, pas de tweede keer op de trip dat we een wasmachine hebben. Dat gaf me de tijd om hier vlak tegenover de kerk binnen te wippen. Het gezang konden we horen hier aan tafel tijdens het eten. Witte donderdag, voetwassing. Wat ik thuis niet doe, naar de mis gaan, doe ik hier dan wel. Raar! De nieuwe doppen onder mijn wandelstokken hebben er de brui aan gegeven. Versleten, ik zit erdoor. Misschien vind ik er morgen nieuwe in de Decathlon in Limoges.
12-04-17, 19:02 - Ronny Van Steen: In de herberg mijn wandelstokken vergeten. (Ik had mijn tent onder de arm) om naar de post te gaan. En dan mis je ze niet. Dus eerst terug naar af. Dan even verkeerd gelopen voor ik terug op de gemarkeerde route zat. Dwz een km extra. Wat de kop vergeet moeten de benen bekopen. Nu zit ik in Châtelus-le-Marcheix. Gans de dag alleen gelopen. In stilte en met wat geluk zie je weer een ree of.... De eerste km's waren gewoontjes. Daarna een kleine 10 km over de oude route gelopen. Dat geeft je toch een heel apart gevoel. Je gaat over een smal pad waar door de eeuwen heen miljoenen mensen hebben gelopen. Aan beide kanten lagen stenen. Fascinerend. Als die stenen konden vertellen. Onderweg weer een vossenburcht gezien, maar voor de vos moet je meer geluk hebben. En daar was hij dan, aan het jagen, boven op de heuvelrug. Even getwijfeld, je wil verder, maar dan met goede hoop, laag bij de grond met de rugzak naar boven geslopen. En het is me gelukt tot op 25 á 30 m. Dan gewacht met trekken tot hij omkeek. Deze 25 minuten waren niet verloren maar werden het hoogtepunt van de dag. Nu gaan we eten. Blikvoer, maar het zal smaken, en, de verantwoordelijke bracht net enkele biertjes. En santé.
12-04-17, 08:35 - Ronny Van Steen: Ben vroeg opgestaan maar nog niet vertrokken. Ben al 3 kwartier startklaar maar ik ga eerst naar de post. Ik stuur mijn tent, 2 batterijen en een korte broek terug. Ik denk deze niet nodig te hebben. Gewicht, een 2.3 kg. Om 9 u gaat de post open. Daarna ga ik vliegen. De rugzak weegt dan zonder 2 liter water en zonder eten 14 kg. Met voeding een 16.5 kg bij vertrek. Seffens vertrek ik naar Châtelus-le-Marcheix.
11-04-17, 21:29 - Ronny Van Steen: Nog in de gauwte, dank aan al degenen die me af en toe een nieuwtje melden of een berichtje sturen. Leuk om 's avonds iets van het thuisfront te kunnen lezen. In verbondenheid. Ronny
11-04-17, 20:52 - Ronny Van Steen: Vandaag teveel asfalt. Maar zeer mooie uitzichten en dat maakt alles dan weer goed. Veel groene weiden met gele bloemen. De natuur ontploft. Ik ben vertrokken toen alles nog bruin was, nu staat echt alles in bloei. Op 2 weken tijd. De glooiende landschappen versterken de schoonheid. Goei periode gekozen om te vertrekken. Vandaag samen gelopen met Conny, van Alaska. We hebben een omweg gemaakt via de GR ipv de Camino te volgen om een mooiere tocht te hebben. Tijdens onze middag picknick aan tafel beland met Fabrice. Hij zat net zijn boterhammen op te eten, lunchpauze tijdens zijn werk. Het leverde weer mooie gesprekken op. Ik zie hem ooit ook nog vertrekken als de tijd rijp is. Later op de middag (op de GR), op de omweg dus, probeerde een boer met de nodige problemen ne stier van wei te verplaatsen om zijn werk te gaan doen bij de koeien, de gelukzak. Het leverde weer een mooi tafereel op. Morgen staat er ne klim naar 700 m op het programma. Je kan de tocht, met de dorpen, en de hoogtemeters volgen op : WWW.VEZELAY-COMPOSTELLE.EU . Daarjuist voor ons Conny gekookt. Pasta kippenvleugel, ui, paprika, roomkaas, champignons en de saus ingedikt met een pakske preisoep dat ik hier vond. Baguette en kaas. Den Duitser, (27 jaar) die hier in de herberg zit at niet mee, hij was al hamburger gaan halen. Met die kerel krijg ik moeilijk contact. Hij is al 2 maanden onderweg zoals hij zelf vertelt, vanuit Duitsland, maar hij is nog spierwit en is nergens verbrand, en doet 15 á 20 km per dag. Ook Conny denkt dat er iets niet klopt. We zien wel. Erik en JF van het legioen stuurden me vandaag een mail. Zij zitten al 2 dagen voorop. Niet te doen die kerels.
10-04-17, 19:57 - Ronny Van Steen: De eerste 5 km vanmorgen waren de mooiste van heel mijn camino. Nog veel mooier dan gisteren. Enkele km verder het kikkerconcert. Weer zo'n blij moment. Je traag voortbewegen heeft zo zijn voordelen. Zelfs met je fiets zoef je er zo voorbij. Ik merk dat ik langzaam loop. Dikwijls onbewust. Je kan een camino niet uitleggen aan iemand die het nog niet gedaan heeft. Je moet het zelf ervaren. Vergelijk het met hoe het voelt om met een motor te rijden. Ik kan het iedereen aanbevelen. Daarna ging de wandeling wat bergaf. Veel asfalt. Volgens het boekje 24 km, in de praktijk tot aan de herberg werden het 28.5 km. Ik weet ondertussen dat je er telkens een 3 km mag bijtellen. Hier in de refuge is ne Vlaming komen binnenfietsen. Leuke kerel, 57 jaar. Hij komt van Lourdes en moet zondag terug thuis zijn, hij is leraar. Hij fietst naar Vézelay. Morgen een kort tripke. Dan kan ik 's avonds nog eens wat leze. Dat is al 3 dagen geleden. Gewoonlijk lig ik in bed rond 9 a 10 uur. Seffens nog eten maar onze gastvrouw is nog niet terug en ze moet alles nog klaarmaken. Het zal weer laat worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten