03/04 - 09/04 Brécy - Crozant

Created with flickr slideshow.

289 km - Crozant

09-04-17, 22:50 - Ronny Van Steen: De man die ons uitnodigde was ne moslim. Robert. Een uur later dan gepland, een misverstand, maar geen erg. We hadden ondertussen al wel in de herberg geboekt. Hele fijne kerel en wat een gastvrijheid. Zijn vriend was daar met zijn vrouw en kind van 9 maand oud. Gesluierd. Maar een communicatief sterke vrouw. Een donkere huidskleur maar wat een bijouke. Ze wilde om 21u00 nog beginnen koken voor ons maar we hebben bedankt. We moesten nog douchen en kleren wassen. Jammer dat we niet meer tijd hadden. Uiteindelijk zijn we in de refuge beland. Wie loop ik daar tegen het lijf ? Drie Belgen. Van Booischot. Ne volleybaltrainer waarmee ik samen nog de gewesttrainingen heb gegeven. Morgen hebben ze hun laatste tocht. Volgend jaar trekken ze verder. Wat een speciale dag. 

Steen, je bent nu bijna 14 dagen op de weg. En voor mij is het allemaal zo herkenbaar, verdomme toch, bijna op de jaloersheid na. Nu geldt alleen nog de weg voor jou.... ik herken de prioriteiten die je nu begint te stellen. Je schrijft ... ik hou ook van de eenzaamheid ... en verder schreef je hieronder in de bijdrage van gisteren .... de mooie sterrenhemel. Ik heb het in 't rood gemarkeerd. Het loslaten begint nu, ook de korte vriendschappen waarvan je hebt geproefd moet je uit handen geven. In le Barp in de Landes bij madame Eliza zat ik eveneens onder een prachtige sterrenhemel. 't Was alsof je de sterren kon aanraken, zo puur. 
Hier, bij de linken met het relaas : 

1°     naar Le Barp
2°     vertrek uit Le Barp

Daar heb ik ondervonden dat loslaten pijn doet maar tegelijkertijd is het een verplicht onderdeel van een Camino. Het was na mijn eerste ontmoeting met een pelgrimme, Lorelyne, een jonge comédienne uit Parijs. Enkele dagen tevoren had ik afscheid genomen van dat wicht en daar op dat terrasje kreeg ik een telefoontje van haar. Het ging haar goed. Daarvoor had ik al meer dan 1000 km alleen gestapt. Als je dan de hoorn neerlegt, die verbondenheid hebt gevoeld en naar die imposante sterrenhemel kijkt .... opnieuw, het is niet te verwoorden. Mensen die je er later over zullen aanspreken of zij die er naar vragen zullen dat ' loslaten' en de magie van het onderweg zijn nooit begrijpen. Je zult het zelfs ook nooit kunnen verwoorden. Nu ben je volgens mij bij een milestone aanbeland. Eén die je niet ziet maar wel voelt. En het is niet de laatste want je moet verder. Une étoile qui s'éteint, n'éteint pas le ciel. Naar dat liedje 'Espérer' heb ik wel 10 keer geluisterd op mijn I-pod, alleen en onder die gigantische sterrenhemel. Rillingen. Maar maat, nu dat ge al een taalbad Frans hebt gehad met die mannen van het Légion zult ge wel de tekst kunnen begrijpen.



                                              Espérer -M. Sardou

Si tu es différent de tous ceux qui s'accrochent aux tarots, au bon dieu
L'horizon n'est pas loin, 
tu en verras la fin 
Tu iras mieux 

Si le monde ne va pas où tu vas 
Si la vie n'est pas celle que tu crois 
Si nulle part où aller, 
si personne à aimer que la nuit devant toi 

Espérer, parce que la terre est belle 
Quand une étoile s'éteint, elle n'éteint pas le ciel 
Espérer, et encore et encore 
A fatiguer la mort, à la faire hésiter 

Si les hommes te font peur, te font taire 
Parce qu'ils aiment juste l'amour à faire
Même si rien n'est normal, même si tout est fatal 
C'est la vie, c'est l'enfer 

Espérer, parce que ça vaut la peine 
C'est pas toujours la haine, c'est aussi de l'amour 

Espérer, parce que tu es en vie 
Même si t'as pas choisi, ni l'endroit, ni le jour
Espérer, parce que la terre est belle 
Quand une étoile s'éteint, elle n'éteint pas le ciel 

Espérer, espère avec ton cœur 
La réponse est en toi, la question est ailleurs 
Espérer 

09-04-17, 19:03 - Ronny Van Steen: Wondermooie wandeling vandaag. Langs La Creuze. Weer reeën gezien. Deze keer zeer kort bij. Steile klimmen gedaan en zware afdalingen. Onderweg ben ik zonder drinken gevallen. Ik vroeg een man die gras aan het afrijden was om water. Ik werd onmiddellijk uitgenodigd om vanavond met zijn familie te eten en om er te blijven slapen. Hij ging zijn broer ook uitnodigen en ne Waalse Belg die hij kent. En dit alles samen met een 67 jarige vrouw van Alaska die ik enkele uren voordien heb leren kennen. Zij heeft de zuidelijke route gedaan. Die komen hier bij elkaar. Er moet nog een Waalse vrouw onderweg zijn maar die doet maar 10 km per dag. Die kom ik waarschijnlijk niet tegen. Ik heb gans de dag alleen gewandeld, behalve de laatste 5 km. Ben nu dus in Crozant beland. Gelukkig was hier uitzonderlijk een bakkerke open. Daar heb ik patekes gekocht en een soort fruitcider. Niks anders te vinden maar ik ben al content dat ik er niet met lege handen moet aankomen. Ik ben curieus wat de avond zal brengen. 

08-04-17, 21:45 - Ronny Van Steen: We zitten in Le Pêchereaux. Een 20 kilometerkes. Wel te laat vertrokken, onderweg te veel op elkaar gewacht, te veel tijd verloren. Morgen ga ik weer alleen op stap. Dat doe ik eigenlijk nog het liefst. Ik hou wel van compagnie maar ook van de eenzaamheid. Ik heb nog niet beslist waar ik naartoe ga. 20 of 30 km. De herberg vandaag is wel duur. 17€. 3€ meer dan gewoonlijk. Mooi gebouw maar er is niets aanwezig. Geen zout, olie, handdoeken om af te drogen... Een rijke mooie omgeving maar geen besef van de noden van pelgrims. Geen winkel in het dorp en niets voorzien in de ijskast. Gelukkig kregen we een lift naar het "Centre du commerce", we moesten wel te voet terug. Ook ikzelf besef dat mijn prioriteiten wijzigen. Vooral een goede avondmaaltijd en onderkomen vind ik belangrijk. Morgen komen we waarschijnlijk niets tegen om inkopen te doen in de voormiddag. Zondag is na de middag alles gesloten in Frankrijk. Dus voor morgen al een baguette, doos vis, beschuit, ne saucisse en kaas gekocht. En als ontbijt graanrepen met vruchten. Daar moet ik het morgen mee doen. Daarnet wel pasta, kip, pesto, champignons, kerstomaten en roomkaas klaargemaakt. Mijn kookkunsten worden stilaan wel geapprecieerd. 2 flessen wijn voor 3 man gingen er vlotjes in. Bekijk de etiketten maar eens. Het lijkt wel een Vlaamse serie. Nog net even buiten geweest, een kwaakconcert van kikkers, mooie sterrenhemel, een vleermuis, het kan niet op. Morgen sta ik op om 6u30. Dan ben ik zeker alleen. Veronika en Samia, de Algerijn, slapen uit. Slaapwel. 

07-04-17, 16:33 - Ronny Van Steen: Gisteren zeer goed ontvangen bij Françoise. Ze had verse linzen gaan plukken. Met ne goeie worst, mosterd en sla. Ik eet als een paard en ben al 2 kg afgevallen. Goeie babbel gehad met Françoise. Het klikte meteen tussen ons. Ze was bij het afscheid zelfs wat emotioneel met hetgeen ik in het gastenboek had geschreven. En ik heb geen woord gelogen. Ze verzorgd ook de Compostellamarkeringen. Haar huis ademde de sfeer uit net als zijzelf. Ze heeft me vanmorgen terug aan het station afgezet daar waar ze me had opgepikt. De Jacobus zal fier zijn dat ik niet foeter. Om 6u30 opgestaan, om 8 u beginnen wandelen. Eerst even vechten tegen de koude en mijn machinerie om die terug op gang trekken. Maar het ging vlotjes. 22km. En wie komt er nu net binnen gestapt ? Ons Veronika met ne Fransman, Samia. Het gaat nu heel goed met haar. Rugzak 5kg lichter. Alstublieft! Ze ziet er stralend uit. Seffens gaan we met ons drieën inkopen doen. Met een fleske wijn om de reünie te vieren. De legionairs gingen vandaag 50 km doen. Die zijn niet te schatten. Vandaag een eekhoorn en nen otter gezien. Weerom fantastisch. 

06-04-17, 15:15 - Ronny Van Steen: Ik ben een uurtje geleden aangekomen in Châteauroux. Tochtje van 23 km. Vanmorgen opgestaan om 06u00, 06u30 ontbijt en om goed 07u00 vertrokken. Ik was maar net de velden in als een familie everzwijnen mijn pad kruiste. Op amper 30 m. Ik heb ze kunnen fotograferen. 4 grote en een 15 biggen. Fantastisch! Alles werd muzikaal opgeluisterd door het gezang van leeuweriken. Ze vlogen hoog op en floten in 1 adem minuten lang. National geoghrafic life. Om 16u15 heb ik aan het station afgesproken met mijn nieuwe gastvrouw. Mijn achillepees doet het goed maar ik ben wel ontstekingsremmer aan het pakken en heb zalf gekocht. Ik heb ook mijn wandeltempo laten zakken. Luisteren naar je lichaam is de boodschap Nu eerst een pintje pakken.

05-04-17, 19:42 - Ronny Van Steen: Ben op mijn bestemming. De eerste keer de kaap van de 30 overschreden. Exact 31 km. Meer dan voldoende. Pas om 16.30 gearriveerd. Maar ik had goeie benen. Enkel tendenitis in mijn linker achillepees. Moet ik zeer goed in het oog houden. Ben al een zalfke gaan halen en morgen koop ik onststekingsremmer. Nog een feestje, kaap 200 km overschreden. En dan. De gastvrouw hier wil ook onze kleren wassen. Ik leg ze dus voor de wasmachine, neem nieuwe kleren en ga douchen. Pikant detail, de dame neemt ook mijn verse kleren en steekt ze mee in de machine. Ik was dus genoodzaakt om met een klein handdoekske naar beneden te gaan waar JF en Erik zijn, en ook de dame. Op zich nog altijd geen probleem. Ik buk me met de rug naar de veranda en moet de handdoek lossen om nog eens verse kleren uit mijn rugzak te nemen. Nog steeds geen probleem ware het niet dat de coiffeuse van ernaast binnenkomt langs de veranda. Binnen zonder bellen. Hilariteit alom, ik me van geen kwaad bewust.  Je kan je voorstellen wat een zicht, ik, mijn ... ander onderwerp. Nu gaan we samen eten. Onze gastvrouw kookt voor ons. Ik ben alvast een fleske wijn gaan halen. Gezondheid. 

05-04-17, 11:46 - Ronny Van Steen: 11u en al 15 km gedaan. Om 7.30u was ik al de baan op. Ik heb net mijn overnachting vastgelegd in een APD 'Acceuil Pèlerin à Domicille'. Weer bij mensen thuis. Altijd een geruststelling dat je onderdak vastligt. En ik ben ineens uitgenodigd om mee te eten. De legionairs waren om 5u al uit bed. Er was echter een groot probleem. Eric heeft 2 paar sokken bij, van ieder paar was hij er 1 kwijt. Tot grote ergernis van JF die naar zijn goesting te lang moest wachten. Gisteren nog een leuke avond gehad met ons vieren. Bleek dat Eric een kolonel was, daar lopen er niet te veel van rond. Je geeft het hem niet aan want het is echt een aimable kerel. Veronika, dat is een ander verhaal, haar voeten zijn te zwaar gehavend om mee verder te trekken. Ze ging uitslapen tot 9u. Aan de overkant is de post en ze ging overbodig materiaal naar huis sturen. Goede beslissing. Ze ging 14 km doen vandaag tot in Issoudin zodat haar voeten kunnen herstellen. Ik ga door tot Neuvy Pailloux. 26 km. Vero gaat misschien een stuk de trein nemen om op tijd in Compostella te geraken. Dus terug alleen de baan op. Dubbel gevoel. Typisch de Camino.

04-04-17, 21:11 - Ronny Van Steen: Aangekomen in Chârost. 27km. Meer dan genoeg. 90% over geasfalteerde weg, matig tot druk verkeer. De voeten weer moeten intapen. Geen mooie wandeling, daar waren we het met zijn vieren over eens. Veronika zakt tegen het einde van de dag telkens wat in, te zware rugzak. Ze moet het zelf ondervinden. Beste leerschool. Ook de legionairs zeggen dat ze met deze rugzak niet in Compostela geraakt. Enige optie, overtollig luxemateriaal en/of tent terugsturen naar Rusland. Ze moet ook meer gaan drinken om ontstekingen tegen te gaan. We waren Erik onderweg weer tegengekomen, JF was al op de bestemming, 2u voor ons. Niet te doen die kerel. Hij heeft voor ons de gemeentelijke refuge al gaan vastleggen en wat boodschappen gedaan. Aangekomen eerst een pintje gepakt met de mannen, en onderweg heeft Erik voor Veronika (zij was in de refuge gebleven) een gateauke gekocht, ze werd zot van contentement. Ze wordt echt wel verwend. Seffens gaan we samen eten. We hebben brood, kaas, saucisse, paté en een doos vis. Thee en gekookte granen van Veronika en water. Ik moet nog afspreken waar we morgen naartoe gaan en of we samen blijven. Veronika wil voor 14km gaan, ik voor 27km. Waarschijnlijk slaapt ze uit en vertrek ik. Moeilijke beslissing ! Slaapwel. 

Nen Duvel Begot

04-04-17 : Op stap met de legionairs

03-04-17, 18:56 - Ronny Van Steen: Vanmorgen dus laat vertrokken. Het werd redelijk warm en ben ook wat verbrand. We lopen naar het zuiden, vooral in de voormiddag, dus vooral aan de linker kant verbrand. Na 2u wandelen kwamen we 2 Fransmannen tegen. Beide 60 jaar. Jean-Fillip en Erik. JF zo scherp als een mes, Erik kwakkelde meer van links naar rechts dan hij voorwaarts liep. Bleek dat hij 8 maanden geleden zijn knieen had laten verwijderen en er 2 metalen in de plaats had laten zetten. Zijne maat ging er als een speer vandoor en lag 1 of 2 uur later ergens in het gras, de volgende keer was hij al aangekomen. Het bleken er 2 van het vreemdelingen legioen te zijn. Groot respect voor wat Erik doet. Hij hoopt iedere dag de avond te halen en zo tot in Compostella te geraken. Wat ne kerel. Als hij in Compostella geraakt ging hij de operatiekosten van de arts terugvorderen omdat hij zo veel goede reclame heeft gemaakt.  Na de aankomst hebben we eerst iets gedronken op een terraske en daarna de prachtige kathedraal bezocht. Veronika haar rugzak is veel te zwaar. Morgen gaan we Van Bourges naar Charost. 26km. Ik hoop dat ze het haalt. Maar het is echt een taaie, een doorzetster. Het alternatief is een camping op 16km maar deze is gesloten. Ze moet ook voor 12 juni aankomen in Compostella, dan starten haar studies weer.


143,5 km Bourges
03-04-17, 07:30 - Ronny Van Steen: 6.45 opgestaan. Er is gelukkig koffie, jammer genoeg geen melk. Wel staat hier nog confituur. Oud rugzakbrood en beschuit. Mijn reisgezelle is 's morgens moeilijk in beweging te krijgen rond dit uur. Maar het lukt beter en beter. Ik heb al thee voor haar gemaakt. Een beetje bevaderen mag wel.